Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Gökyüzünü Seven Çocuk
Gökyüzüne bakma sanatında mahir çocuk,
gökyüzünü sevme sanatında...
Unutmadı, unutmayacak tefekkür ile onu seyri.
Ancak, elinden tutulup hızla sağa sola çekiştirilirken çok ama çok hızlı büyümesi işten bile değil.
Bulutlardan filler, sislerin arasında hisler, güneşin sıcak yüzünden gülüşler almayı yetişkinlerin yitik çocukluk anılarından umup, maziye âh etmeleri an meselesi.
Hızla büyüyen çocukların dünyasında, gökyüzünü seven çocuktan öğreneceklerimiz var. Bulutların arkasına saklanan güneşle beraber, orada unuttuğumuz buruk çocuk düşlerimiz, yağmur altında ıslattığımız fidelerimiz var. Umutla büyütülmeyi beklerken, büyürken unuttuğumuz...
Sevgili Gamze Özdemir'in latif kaleminden, binleri, kilometreleri yakın eden, göğü odamıza dolduran "Gökyüzünü Seven Çocuk"u pek sevdik.
Ama laf aramızda biz onu, okuruyla buluşmazdan evvel de pek sevmiştik.
Gök-delenleri çoğaldıkça, kafasını gömdüğü bulutların arasından, bakma sanatını unuttu ya insan. Âh etse, vâh etse ne? Kafasını çıkarıp da bulutların arasından, baksa ne?
Öyle mi dersiniz?
Geç mi kaldı yetişkin okur, gökyüzünü yakalamakta?
Küçük okurun mevzisinden, tam da onun penceresinden nazar ederken küçük büyük okurlarının kalbini çalan çocuk, camdan dışarı uzatmaya çağırıyor başları.
Aşk ile bir dahi nazar etmeye!
Kilometreleri, binleri yakın etmeye.
Öyle güzel, öyle latif çağırıyor ki...ufak tefek kusurlar utanıp sıkılıp kaçışıveriyor okurunun gözlerinden.
Çocuk yüzündeki duygu tasvirini, okura daha çok alan açacak sadelikte arzu etmiş olsak da resimlemeyi ve en çok da kapak resmini yine çok sevdik.
"Bu sabah uyandığımda, "Güneş bize ne kadar yakın?" diye sordum anneme. Güneşin bizden, çok milyon kilometre uzakta olduğunu söyledi annem.
Bilmiyorum ki kilometre ne demek. Peki, milyon olması için kaç tane sıfırın yan yana gelmesi gerek?"
"Ne ağlarken yalnızsın.
Ne de gülerken...
Ağlamak ve gülmek...
Gündüz ve gece...
Dünya döndükçe her şey birer dengede,
Birbirlerini izler, hayatın içinde"
Yazan, Gamze Özdemir
Resimleyen, Büşra Cantürk Durmaz
Cezve Çocuk
5+ ve büyümeye dirençlilere!
Rose
Düzeltmeye çalışmadan dinleyebilir misiniz yanlışlarla dolu bir konuşmayı? Anlamaya çalışarak, durup birkaç dakika fazla harcayarak ve kelimelerin sıkıştığı iki dudağın arasına, onları bir an önce çekip almaya çalışıyormuş gibi gözlerinizi dikerek bakmamayı başararak...
Sabırla ve tüm dikkatini vererek dinlemeyi.
Ben hep zorlandım bunda.
Nazik olmaya çalıştığımda da mizahla örttüm üstünü. Kendi irili ufaklı "bozukluklarımı" da incitici olmasın diye düzeltime dahil ederek derhal doğrusunu söyledim yetişkin dostlarıma... Elbette her zaman uygun olmuyor bunu yapmak. Bazen sadece dinliyorsunuz. Sevgiyle...
Ve bazen de bir düğmeye basıp kendisini kapatmak istiyor insan.
Çocuklar ilk sözcüklerini öğrenmeye başladığında düzelterek tekrarlamak da buna dahildi. "Öyle değil, böyle" demeden. Sadece doğru şekliyle düzeltip tekrar ederek...
"Seni anlıyorum, böyle söylemek istedin" mesajını vererek.
"Normal" kabul edilenin gelişiminde hep teyakkuzda ve sabırsızken özel ve sıradışı olan karşısında nasıl olurduk? Hep acelesi olanların dünyasında Rozca konuşmanın ne kadar zor olabileceğini varın siz düşünün.
Konuşma bozukluğu sebebiyle zihninden geçenler dudaklarından bambaşka şekillerde dökülüveren Rose'u anlamak için Rozca'dan az çok anlamak gerekiyor.
Kanatlı perilere, asla yalnız kalmamaları birincil unsurları olan yalnızlara, konuşan sokak lambalarına, mahmutlar (mamutlar), diplidokuzlar ve humusapıyiyenlerin tahrip öncesi dönem hükümranlığına inanmak gerekiyor.
Rose'un canının yeniden sıkıştırılmaması için, gerekiyor.
Patates (baba) ve Vakum (öpücük-anne)nin yeniden taptışınmak (taşınmak) istememesi için de gerekiyor.
"Yalnızlarla birlikte insan asla yalnız kalmaz."
Diyor bütün sınıf hep bir ağızdan...
Fonda sevgi dolu bir şarkı çalıyor alçaktan.
Herkes ama herkes Rosca konuşuyor.
Bütün bunlar epik bir rüyadan mı ibaret yoksa sahici olabilir mi?
Şaşıp kalıyor okur, kalbinin sesinden başka sey duyamayıp güçlükle yutkunarak.
Colas Gutman, hayran bırakan kurgusu, mizahı ve tatlı kalp işçiliğiyle tüm rüyalar gerçek olabilir zannı uyandırıyor okurunda.
"Aşk olsun ama, aşk olsun Gutman!"
Aşk demişken, hassas filtreler için küçük bir not: Rose'un ortaokullu yakışıklı çocuğa hayranlığı ve yakışıklının kendi akranıyla aşkının yarattığı küçük düş kırıklığı...
Rozcası vakum bizcesi öpücükle Rose'un ortaokullu dostuyla yollarını ayırıverişi.
Listenize dahil etmeden önce, detaylı fikir edinmek icin iç sayfa fotoğraflarına bakmanızı öneririm.
Rose
Yazan, Colas Gutman
Kapak resmi, Dorothée de Monfreid
Çeviren, Tuvana Gülcan
76 sh.
İletişim Yayınları
İletişim Yayınları
8+ ve büyümeye direnclilere
Rüyayiyen
Akşamları asla yatmak istemeyen, yatağa biraz daha geç girebilmek için durmadan türlü bahaneler bulan çocukların başucuna kötü rüyaları leziz bulan bir Rüyayiyen dikebileceğinizi söylesem?
Hem de çok basit bir formülle, şipşak çözüm!
Çocuklarının küçük yataklarının başucuna kök salmış, gözlerinden uyku akan nöbetçi anneleri müjdelerim.
Alın elinize kağıdı kalemi, yazmaya koyulun Rüyayiyen'e mektubu. Zira bir Rüyayiyen asla davet edilmeden gelmez. İkram edilmeden yemez.
Ne kadar acıkmış olsa da küçük mavi ayacıklarından birer mavi ağaç gibi salar köklerini toprağa...
"...Karnım öyle acıktı ki! Eğer beni hemen biri yemeğe davet etmezse, kendimi yutmak zorunda kalacağım!"
Yazalım, madem Rüyayiyen'i çağıran sırlı şiiri:
"Rüyayiyen, Rüyayiyen!
Minik bağa bıçağını al da gel hemen!
Kocaman aç o ağzını!
Ye çocukları ürküten rüyaları!
Ama bana bırak güzel ve iyi olanları!
Rüyayiyen, Rüyayiyen,
Benim seni davet eden."
Çok muzip bir o kadar da yarayışlı... fakat baştan uyarmalıyım ki, küçük mavi Rüyayiyen, bir parça da ürkütücü.
Ama kötü rüyaları bir çırpıda yiyen mavi dikenli, kocaman ağızlı, eciş bücüş, çatlak masal cücesinin bir parça ürkütücü olması da akla yatkın hani.
Yoksa nasıl korkutur kötü yaratıkları, nasıl bir hamlede yutar bedeninden de büyük, kara bir delik gibi açılan ağzıyla tüm karanlıkları?
Nasıl nöbet tutar da yatakların başucunda, kovalar kötülükleri çocukların uykularından?
Fantastik çocuk edebiyatının en önemli isimlerinden Ende'i severler ve hala okumayanlar için enteresan bir okuma tecrübesi sunacak olan elimdeki resimli kitap, "mış"lı masal dilinde.
Krala yolluk ve kıyafet hazırlayan karısı için oracığa ütü masasını açmakta, üzeri karlarla kaplı katır tırnaklarını tekinsiz birer yaratığa benzetmekteki muzır becerileriyle Annegert Fuchshuber'ın resimlemesine bayıldık.
Grimm masallarının Almanya'sında çocuk operasından, kukla oyunu ve tiyatroya kadar birçok uyarlaması yapılmış olan "Rüyayiyen"i çok sevdim.
Ancak masal dinlemeyi unutmuş, dev fanuslar içindeki yeni nesil "hassas" çocuklar ve ebeveynleri bu işe ne der bilmem.
Sahi, bir masal buluşmasında okuyayım/ anlatayım mı sizin çocuklara da mesela "Rüyayiyen"i ?
İyi, peki...o zaman büyüklerle başlarım ben de.
Nasılsa onlar dayanamaz, küçüklere de anlatır.
Rüyayiyen
Yazan, Michael Ende
Resimleyen, Annegert Fuchshuber
Çeviren, Neylan Eryar
Kırmızıkedi Çocuk
5+ ve büyümeye dirençlilere!
Dünyayı Güzelleştiren Sır
Bir zamanlar gökyüzünde uçan birer kuş olmayı hayal ederken rengarenk küçük kuşlara dönüşmüş çocukların yaşadığı bir diyar varmış.
"Dünyayı Güzelleştiren Sır"rı içinde saklayan bu diyarın "Güvercin Bahçesi", her renkten ve milletten kuşla dopdoluymuş. Yeniden birer çocuk olmayı arzulayan çocukların ise sırrı çözmeleri yegane şart imiş.
Şart imiş ya,merak etti bu hikayenin sonunu küçük okur...
Envai çeşit güvercinin peşinden havalanıp, Nelson Mandela'nın memleketine, kara kıta Afrika'ya, Çin Seddi'nin yamacına, Filistin'in başkenti Kudüs'te kökünden toprağına bağlı, dayanıklı Kaktüs ağaçlarının dibine, Allah katında tüm kullarının eşit olduğu Kabe'ye, Medine'ye, Brezilya'daki Dostluk Stadyumu'na uçtu küçük okur.
Sırra vakıf olmak için meraklı kuşlarla sabahladı.
"Hiç Şüphesiz Allah katında en üstün olanınız, Allah'a en çok saygı duyanınızdır" ayetini duymuşları Kabe'de...
Medine'de ise Allah rasulünden dinlediler;
"Arabın Arap olmayana, kırmızı tenlinin siyah tenliye bir üstünlüğü yoktur; üstünlük ancak takva (Allah'a duyulan saygı) iledir."
Tüm parçalar birleşince anladı ki çocuklar:
"Dünyayı güzelleştiren sır, bizim birbirimizi sevmemiz ve kuşlar gibi özgürce bir arada olabilmemiz!"
Yeniden çocuk olup evlerine uçarken Güvercin Bahçesi'nin kuşları...
Özgürlüğün ve sevginin şarkısını tüm dünyaya götürdüler.
Dilek yıldızı gökyüzünde belirince, dilenen dileklerin gerçekleşivermesi "kimden dilenir?" karmaşası yaratır mı bilmem.
Ancak kuş olmayı dileyerek kuşa dönüşmüş kimsecikler tanımazken bir çocuk, elbet düşle gerçeği ayırıp manaya erer.
Hüthüt kuşunun bilgeliği ve mentörlüğü ise dini kitaplarda ve dahi türlü mitolojik kaynakta bolca adını duymuşluğumuzdan, çocukluğumuza dayanan muhabbetle sardı bizi.
Hülasa...Tatlı ve sıradışı resimlemesiyle bu güzel hikayeyi çok sevdik.
Herkesle paylaşalım, çok istedik.
Kuşlar daha çok memleket gezsin isterdik belki...ya da daha fazla farklılık görelim. Ancak bir resimli kitabın sembolik diline daha fazlası olmazdı belki de.
Dünyayı Güzelleştiren Sır
Yazan, Muhenned Al-Akus
Resimleyen, Tayyibe Tevesselî
Nar Çocuk
6+ ve büyümeye dirençlilere
Olmayan Bir Köpeğin Hikayesi
Kimseyle paylaşmak zorunda olmadığım bir dostum olsa, kimseciklerin göremediği, dokunamadığı...Sadece bana ait olan bir dost.
Yalnızlık ve hüzünle baş etmekte mükemmel olacak bir dost.
Derdimi anlasa, göz yaşlarımdan tatsa, sevgisiyle yalnızlığımı yok ediverse bir çırpıda.
Rüzgar'ın tam da öyle bir dostu, bir köpeği var.
Ya da aslında yok...
Hayalinde yarattığı bir dost, istediği her şey olabilecek, istediği her şeyi yapabilecekken neden sahicisine ihtiyaç duysun ki?
Onun yerine iletişim kuracak, onun yerine arıza çıkaracak, "ben değil, o yaptı!" diyerek eylemlerinin yükünden bir çırpıda kurtuluvermesini sağlayacak bir dost.
Kendiyle kalmaya ihtiyaç duyduğunda sınırlarını kendisinin belirlediği ve tasarladığı hayali bir dost Rüzgar'a çok iyi geliyor.
Ama kutunun içinden çıkıp ona sahici fakat kusurlu bir dostluk sunan gerçek köpeğiyle tanışana kadar sürüyor hayali olanın varlığı.
İyileşmesine yardımcı olup, bir gün aniden yok oluveriyor...
Tuzlu gözyaşları ve çok uzaktaki babasıyla yaptığı hüzünlü telefon görüşmelerinden anlamıyor yeni köpeği.
Ama herkesin görebildiği bu yeni köpeğin bambaşka maceralarla dolu kendi yaşamı var ve şimdi eşlik etme sırası Rüzgar'da.
İstediği zaman yeni bir dost hayal edebilir.
Olmayan bir geyik, henüz onun olmayan bir zebra...ve başka köpekler.
Dramatik tonlardaki resimlemenin ifade gücü Rüzgar'ın hüznünü içine dolduruveriyor okurun.
Ama sanmayın ki salt hüzünle dolu bir hüzün bu.
İyileştirici bir yolculuğun, yaşanması gerekli olan hüznü...büyüten ve güçlendiren hüznü ile.
Küçük büyük tüm okuru kalbinden yakalayan "Olmayan Bir Köpeğin Hikayesi" çok sayıda ödülün de sahibi.
Belli ki sadece bizim gönlümüz değil, yakaladığı...
Olmayan Bir Köpeğin Hikayesi
Yazan, Edward Van De Vendel
Resimleyen, Anton Van Hertbruggen
Çeviren, Nurşen Kaya
Final Kültür Sanat Yayınları
40sh.
Bol resimli az metinli
5+ her yaşa ve büyümeye dirençlilere
