Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Lafcadio /Şehirdeki Aslan
Silverstein Lafcadio ile, çocukların yanında mevzilenip hibrit modern insana nanik yapıyor.
Mizahi, eleştirel ve felsefi derinlikteki alt metinle Şehirdeki Aslan öyle leziz bir okuma vaadediyor ki; Shelby amca kılığında karşıma dikilmiş olağanüstü güzel palavra sıkan Silverstein'ı bozasım gelmiyor.
Usulca çekiyorum bir sandalye ve topluyorum kahve ahalisini keyifle çevreme.
Nice hikmetler var şu palavra bildiklerinizde!
Beylik lafımı da edip namluyu soğumaya bıraktıktan sonra... Modern insanın özüne/ tabiata dönme çırpınışlarına ne güzel ayna Lafcadio.
Fabrika ayarlarıyla oynanıp insanlaştırılan vahşi bir aslanın akıl almaz hikayesini; falan filanlar, yazarın arada kaçırıverdiği muzip kahkahalar ve çizgi romancı inceliğindeki eciş bücüş ironik resimlemenin gücüyle okuyorum.
Yazarken ve çizerken eğlendiği belli... Okurken eğlendigimi gizlemem ahmaklık olurdu.
Elbette eğlenen sadece yetişkin okur da değil.
Ayran (!?) ve marshmallow müptelası, şehirli aslanın gülünç bohem hayatı küçük okura da pek manidar geliyor.
Nihayet "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" pençeleri arasında koskoca aslanı yok etmek üzereyken... İnsan - aslan Lafcadio isyan bayrağını göndere çekiyor.
Sirk sahibi ise yeni yaşamından sıkılan aslana yenilik olarak tutup ormanda avlanmayı teklif ediyor.
Görülmüş duyulmuş şey mi bir aslanla aslan avına çıkmak?
Ama bizim insan-aslan artık ne insan ne de aslanken hikayenin sonu muğlak kalıyor.
Acaba sahiden muğlak mı?
İlk okumada da ikincisinde de bol bol Zarifoğlu'nun Katıraslan'ını hatırlayıp tebessüm ettiğimi not düşeyim.
Mukayeseli bir yorum pek güzel olurdu. Belki o da bir başka vesileyle.
Lafcadio
Şehirdeki Aslan
Yazan ve resimleyen, Shel Silverstein
Genel Yayın Yönetmeni ve Çeviren, Meltem Erkmen
Özgün adı, Lafcadio: The Lion Who Shot Back
Epsilon
8+ ve büyümeye dirençlilere *Hassas filtreler icin iç sayfa fotoğraflarını incelemenizde yarar var.
Mizahi, eleştirel ve felsefi derinlikteki alt metinle Şehirdeki Aslan öyle leziz bir okuma vaadediyor ki; Shelby amca kılığında karşıma dikilmiş olağanüstü güzel palavra sıkan Silverstein'ı bozasım gelmiyor.
Usulca çekiyorum bir sandalye ve topluyorum kahve ahalisini keyifle çevreme.
Nice hikmetler var şu palavra bildiklerinizde!
Beylik lafımı da edip namluyu soğumaya bıraktıktan sonra... Modern insanın özüne/ tabiata dönme çırpınışlarına ne güzel ayna Lafcadio.
Fabrika ayarlarıyla oynanıp insanlaştırılan vahşi bir aslanın akıl almaz hikayesini; falan filanlar, yazarın arada kaçırıverdiği muzip kahkahalar ve çizgi romancı inceliğindeki eciş bücüş ironik resimlemenin gücüyle okuyorum.
Yazarken ve çizerken eğlendiği belli... Okurken eğlendigimi gizlemem ahmaklık olurdu.
Elbette eğlenen sadece yetişkin okur da değil.
Ayran (!?) ve marshmallow müptelası, şehirli aslanın gülünç bohem hayatı küçük okura da pek manidar geliyor.
Nihayet "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" pençeleri arasında koskoca aslanı yok etmek üzereyken... İnsan - aslan Lafcadio isyan bayrağını göndere çekiyor.
Sirk sahibi ise yeni yaşamından sıkılan aslana yenilik olarak tutup ormanda avlanmayı teklif ediyor.
Görülmüş duyulmuş şey mi bir aslanla aslan avına çıkmak?
Ama bizim insan-aslan artık ne insan ne de aslanken hikayenin sonu muğlak kalıyor.
Acaba sahiden muğlak mı?
İlk okumada da ikincisinde de bol bol Zarifoğlu'nun Katıraslan'ını hatırlayıp tebessüm ettiğimi not düşeyim.
Mukayeseli bir yorum pek güzel olurdu. Belki o da bir başka vesileyle.
Lafcadio
Şehirdeki Aslan
Yazan ve resimleyen, Shel Silverstein
Genel Yayın Yönetmeni ve Çeviren, Meltem Erkmen
Özgün adı, Lafcadio: The Lion Who Shot Back
Epsilon
8+ ve büyümeye dirençlilere *Hassas filtreler icin iç sayfa fotoğraflarını incelemenizde yarar var.
Benim Adım Mülteci Değil
"Biraz hüzünlü olabilir, ama aynı zamanda çok heyecan verici..."
Benim Adım Mülteci Değil; tüm yıkıcı sonlar için umut dolu bir baslangıç muştusu.
Hayat yerle bir olduğunda, başının üstünden mermiler geçtiğinde...acı ve sızlayan yaraların varlığında dahi... iç yakıcı sıcacık bir sızı yeniden başlama ihtimalinin heyecanı.
Yaşam ve ölümün iç içeliğinde, olasılıkların sonsuzluğunun heyecanı. Her şeyin eskisinden daha iyi olabilme olasılığı...hiç değilse eskisi kadar iyi olabilme... Yeni hikayeler, yeni yüzler, yeni yerler görme, başkalarının hikayelerine karışıp kahramanlarından biri olma ihtimali.
Viraneler arasında kendine yeniden yekpare bir hane bulma, yeniden ait ve evinde hissetme yolculuğunu anlatıyor Miller.
Yol kalabalık, yol kafa karıştırıcı ve güçlüklerle dolu.
Çocuk karakter bir yetişkinin elinden sıkı sıkıya tutmuş halde yola düşmüşken bir çift göz ile bir tepeden usulca takip ediyor okuru.
Çocuk her şeye rağmen güvende olduğunu biliyor, okur da öyle.
Elinden sıkı sıkıya tuttuğu yetişkinin kederi ve çaresizliğine rağmen hala elinden tutabileceği birinin varlığı rahatlatıcı.
Çocuk karakter yol boyunca her molada, yoldaşı okurlara soruyor:
"...Yalnızca taşıyabildiğin kadarını doldurmalısın.
Sen olsan neler alırdın yanına?"
"Sen yürüyerek ne kadar uzağa gidebilirsin?"
"Bazen tek başımıza kalacağız, yalnız...
Bu biraz sıkıcı olabilir.
Aklına hangi oyunlar geliyor?"
...
Ve diyor ki onlara: "Sana Mülteci diyecekler ama unutma senin adın Mülteci değil."
Göç temalı resimli kitaplar içinde, Benim Adım Mülteci Değil'i başka sevdim.
Bir yetişkin varlığında ve kılavuzluğunda umutlu göç yolculuğunu, yeniden başlamanın heyecanını hissederken, bilhassa bazı sahnelerin tasvirine mest oldum.
Metnin ve illüstrasyonların aynı elden çıkmasının dil bütünlüğüne ve derinliğine katkısı yadsınamaz elbette.
Yazarın otobiyografisinden bir kesiti görseller arasında ilave ediyorum. (Otomatik google translate çevirisine dokunmadan;)
Benim Adım Mülteci Değil
Yazan ve resimleyen, Kate Miller
Çeviren, Aren Turhan
Özgün adı, My Name is not Refugee
5+ ve büyümeye dirençlilere
Mutluluk Bir Tilkidir
"Mutluluk salıncakta sallanan bir tilki ve büyük turuncu bir portakaldır."
...
"Mutluluk Bir Tilkidir" önce ismiyle girdi gönlüme. Sonra çok sevdiğim turuncuyla ve tilkiyle.
Sonra ayrılık, değişim, hayatın sonu ve başlangıcı, dostluk, aile ile...
Zackarina'nin kumların arasından kafasını uzatan altın renkli dostu gibi; Povilas'ın tilki dostu da pek bilge.
"Cömertlik okyanusta bir damla gibidir.
Sen de okyanusta bir damla olmak istemez misin?" derken tilki, sadece bilge değil, aç bir bilge muhakkak.
Ama öyle de böyle de, bilge işte.
"...Yukarıdan veya aşağıdan, soldan veya sağdan baktığında gözüne farklı görünür. Yani bir dahaki sefere bana akıl danışmadan önce sorunu lütfen bütün yönleriyle ele al"
derken de gözünü budaktan, sözünü dudaktan esirgemeyen biri.
"Mutluluk annemin çanak çömleği,
Babamın helikopteri!
Mutluluk turuncu bir basketbol topu, Margarita'nın sarman kedisi!
Ama Mutluluk en çok da bir tilki!"
diyor Povilas.
Mutluluk yanı başındayken değişim çok korkutucu. Yeni bir ev, yeni bir mahalle, yeni alışkanlıklar...
Daima orada olamayacak belki de tilki. Kaybedecek bir an icin mutluluğu Povilas.
Belki uzun bir an...
Eğer başka bir yerde olması gerekirse, hiç durmayacak ve olmasi gerektigi yere doğru yoluna devam edecek.
Povilas'ın mutluluk tanımının yegane temsilcisi ve sembolü turuncu, tilki dostuyla beraber veda edecek ona.
Ama değişim korkutucu olsa da; mutluluk bir gün turuncu bir tilki suretinde geri dönecek.
Yeni bir ev, yeni bir turuncu helikopter, havuçlu kek, kayısı reçeli, japon balığı, büyük turuncu bir portakal... Küçük mutluluklar büyüyüp kocaman bir tilki olacak ve bulacak onu.
Çünkü mutluluk bazen kremaya ulaşmak için birkaç kez daha ısırdığın lezzetli bir pasta gibi.
Sizce mutluluk ne renk?
Sizin mutluluğunuz nerede?
Dönecek mi sahiden geriye?
Ümitvar olmak lazım. Ve pastayı biraz daha ısırmak.
Patika yollarda kaybolmak...
...
Resimlemesi ve grafik tasarımını biraz yorucu bulmakla beraber, çok da sevdim.
Küçüklere ve büyümeye dirençlilere sifa niyetine tavsiye ederim.
Mutluluk Bir Tilkidir
Yazan, Evelina Daciūtė
Resimleyen, Aušra Kiudulaitė
Çeviren, Lora Sarı
Editör, Ezgi Berk
Özgün adı, Laimė yra Lapė
Hippo Kitap
5+ ve büyümeye dirençlilere
