Mizahi, eleştirel ve felsefi derinlikteki alt metinle Şehirdeki Aslan öyle leziz bir okuma vaadediyor ki; Shelby amca kılığında karşıma dikilmiş olağanüstü güzel palavra sıkan Silverstein'ı bozasım gelmiyor.
Usulca çekiyorum bir sandalye ve topluyorum kahve ahalisini keyifle çevreme.
Nice hikmetler var şu palavra bildiklerinizde!
Beylik lafımı da edip namluyu soğumaya bıraktıktan sonra... Modern insanın özüne/ tabiata dönme çırpınışlarına ne güzel ayna Lafcadio.
Fabrika ayarlarıyla oynanıp insanlaştırılan vahşi bir aslanın akıl almaz hikayesini; falan filanlar, yazarın arada kaçırıverdiği muzip kahkahalar ve çizgi romancı inceliğindeki eciş bücüş ironik resimlemenin gücüyle okuyorum.
Yazarken ve çizerken eğlendiği belli... Okurken eğlendigimi gizlemem ahmaklık olurdu.
Elbette eğlenen sadece yetişkin okur da değil.
Ayran (!?) ve marshmallow müptelası, şehirli aslanın gülünç bohem hayatı küçük okura da pek manidar geliyor.
Nihayet "medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar" pençeleri arasında koskoca aslanı yok etmek üzereyken... İnsan - aslan Lafcadio isyan bayrağını göndere çekiyor.
Sirk sahibi ise yeni yaşamından sıkılan aslana yenilik olarak tutup ormanda avlanmayı teklif ediyor.
Görülmüş duyulmuş şey mi bir aslanla aslan avına çıkmak?
Ama bizim insan-aslan artık ne insan ne de aslanken hikayenin sonu muğlak kalıyor.
Acaba sahiden muğlak mı?
İlk okumada da ikincisinde de bol bol Zarifoğlu'nun Katıraslan'ını hatırlayıp tebessüm ettiğimi not düşeyim.
Mukayeseli bir yorum pek güzel olurdu. Belki o da bir başka vesileyle.
Lafcadio
Şehirdeki Aslan
Yazan ve resimleyen, Shel Silverstein
Genel Yayın Yönetmeni ve Çeviren, Meltem Erkmen
Özgün adı, Lafcadio: The Lion Who Shot Back
Epsilon
8+ ve büyümeye dirençlilere *Hassas filtreler icin iç sayfa fotoğraflarını incelemenizde yarar var.
0 yorum:
Yorum Gönder