büyümeye dirençliler etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
büyümeye dirençliler etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
büyümeye dirençliler etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
büyümeye dirençliler etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Dere Tepe Ters
Kral Clodoveo'nun , şövalye yaveri Amalberto ve ordusuyla savaştan dönüp Kökkubbe'ye ulaşmaya çalışırken, kökler ve dallar arasında baş aşağı ve tabanları üzerinde, hülyadan gerçeğe karmakarışık ve gizemli yolculuğunu anlatıyor Italo Calvino, "Dere Tepe Ters"te.
Klasik masalların mutlu sonuna sahip olsa da kendini tuhaf ve sıradışı bir Calvino öyküsünde bulan küçük okur için, karmaşık ve büyüleyici bir rüyadan uyanmışçasına var olanın gerçekliğine bir sorgu vaadediyor.
Yerle göğün birbirine karıştığı, iyiyle kötünün, ihanetle sadakatin ayaklarının dolaştığı öykü, saflığın ve aşkın, prenses Verbena ile ağaç krallığından Mırtillo'yu birleştirdiği mutlu sona getiriyor okuru..ama tam da o anda, belki de daha önce, Calvino soru işaretinin çengelini asıyor kulağına okurun.
"Koğak Koğaaak" sesleriyle uçarak kral ve ordusuna yol gösteren rengarenk ve güzel kuş, hain kraliçe Ferdibunda'ya nasıl da onları yakalamaya çalışıyor görünmüştü?
İyilik kötülüğe klavuzluk etmiyor, tabiat ihaneti reddediyordu.
Kral şehirden uzaklaştıktan sonra "şehir aynı şehir değildi", evet.
Ağaç krallığı da öyle düşünmüş olmalıydı ki sıklaşmış, geçit vermez olmuştu.
Öyle ki, Ferdibunda "tıpkı kendi ihanetinin yalan dolanı gibi etrafı karman çorman bir bitki örtüsünün kaplamaya başladığını görüyordu, sanki aklından geçirdikleri arapsaçı gibi şehri sarmaya başlamıştı".
Kötülük, kökler ve dallar tarafından surların çevresine hapsedilmiş ve tabiatın muazzam labirenti karanlık yutan bir hapishaneye dönüşmüştü..öyle olmalı.
Toprağın bile kabul etmediği kötülüklerin dünyasında, şehir ve ormanı tek bir krallık altında birleştiren aşkın saflığı umut vaadediyor.
Ünlü İtalyan yazar Italo Calvino'nun eseri, Nicoletta Ceccoli'nin soğuk, büyüleyici ve girift resimlemesiyle ve Filiz Özdem'in özenli çevirisiyle tamamlanıyor.
Dere Tepe Ters
Yazan, Italo Calvino
Resimleyen, Nicoletta Ceccoli
Yapı Kredi Yayınları
55 sh.
8+ ve büyümeye dirençlilere!
Sabırlı Sakinyürür
Kral yirmisekizinci aslan davet etti Sabırlı Sakinyürür'ü. Öyle ya:
"Büyük- küçük, yaşlı-genç, şişman-zayıf, ıslak-kuru bütün hayvanlar" düğüne davetliyse kaplumbağa Sabırlı Sakinyürür de davetliydi.
Ama Sakinyürür oldukça yavaş; yol ise meşakkatli ve uzundu.
Davete icabet edip, türlü zorluk ve macerayla dolu düğün yoluna düştüğünde Sakinyürür'ü vazgeçirmek isteyenler oldu. Onun çabasını anlamsız bulanlar, asla zamanında ulaşamayacağı bir davete gitmek için katlandıklarını gülünç bulanlar vardı.
Ama Sabırlı Sakinyürür'ün umurunda değildi. O zamanında ulaşacağından emindi.
"Zamanında"..
Ömer, Arzu ya da Elif de uzun yollara çıkan ağır ve sabırlı çocuklardı. Sakinyürür kadar sabırlı olmakta zorlanıyorlardı ama hedeflerine varacaklarına inanmışlardı. Bir gün mutlaka varacaklarını ve vardıkları zamanın onlar için doğru zaman olacağını biliyorlardı.
Bir şeyin zamanı onu yaptığımız zamandır diye düşünüyor, onlara gülenlere, yollarından alıkoyanlara aldırmıyorlardı.
Ama Merve öyle hissetmiyordu. O güçlükle ilerlerken çabasına gülünmesinden derin yaralar alıyor, adımları geriye gidiyor, arkadaşları yolu yarılamışken başarısızlık korkusu tüm benliğini sarıyordu.
Efendim Michael Ende bu harikulade öyküde Arzu, Ömer, Elif ve Merve'nin değil Kaplumbağa Sabırlı Sakinyürür'ün yolculuğunu anlatıyor görünse de tüm öyküler gibi herkese ve herkesten yollar ve köprüler kuruyor.
Sakinyürür'ün adımlarıyla aşılan, derme çatma, taştan örme, beton ya da ahşap köprüler.. Her biri yüzlerce öykü taşıyan köprüler.
Kaplumbağa Sakinyürür, büyük ve görkemli bir davete gitmek için yola çıkmıştı. Şimdi, büyük ve görkemli bir davetteydi. Olması gereken davetin kendisinde.
Kendi yolculuğunun sonunda, yeni yolculukların başlangıcında.
İlham verici bu muhteşem öykü, karakterlerin uzun fakat keyifli isimleri ritmi bozsa da ustalıklı üslubu ve sıcak resimlemesiyle tekrar tekrar okunup baş köşede yer alası.
Michael Ende tutkunu okur yazar ebeveynlerin, yazarın ismini gördüğünde hissedecekleri heyecanın hakkını fazlasıyla veriyor. ;)
Sabırlı Sakinyürür
İnatçı Kaplumbağa
Yazan, Michael Ende
Resimleyen, Michael Bayer
Çeviren, Ayça Sabuncuoğlu
KırmızıKedi Çocuk
7+ ve büyümeye dirençlilere!
Babam Çalılığa Dönüşünce
Babası çalılığa dönüşen annesi ise uzak ülkelerden birinde yaşayan bir çocuğun, savaşın ortasındaki dramatik öyküsü elimdeki.
Belki de roman okumayı pek sevdiğim gençlik zamanlarından beri okuduğum en iyi romanlardan.
Son derece akıcı, ustalıklı ve zarif edebi dili ve dramatik konusuna rağmen kitap savaşı yaşatmıyor. Savaşı yaşatmak yerine onu anlamaya çalışan küçük kızın yolculuğuyla savaşı derinden anlamamızı sağlıyor.
Toda, ismindeki K harflerini söylemekte zorlananların ülkesinde, küçük bir bebekken ayrıldığı annesinin yanında şimdi.
Ona Toda denmesine alışmaya çalışıyor. Babası ve babaannesini özlerken annesiyle olmaya alışıyor.
Toda, babası ve babaannesiyle yaşarken sadece bir çocuktu, şimdi ise başka bir şey.
Babası her gün sabahın dördünde yirmi çeşit kremalı pastayla üç çeşit turta yapan bir pastacıyken onun nasıl olup da "birileri ile ötekiler"arasında savaşıp, dövüşebileceğini hayal edemiyordu.
Unla kaplıyken ormanda nasıl kamuflaj yapabileceğini anlamakta da zorlanmış olmalı.
Oysa şimdi elinde babasının verdiği o koyu yeşil kapaklı kitap duruyordu: Askerin El Kitabı.
Savaşın başlamasıyla normal hiçbir şeyin kalmadığı hayatları Toda için çok tehlikeli bir hal aldığında, bir grup çocukla birlikte sınırdışına gönderdi onu babaannesi. Savaşın olmadığı, annesini bulup her şey bitene kadar güvenle kalabileceği yere.
Babaannesiyle hazırladıkları unutmaması gerekenler listesinde babasının kucağı da vardı. Okurun boğazını düğüm düğüm yapan bu listeyle çıktı yola.
İlk duraklarında iyiliksever (!) müreffehlerden bir grup çocuklu kadın tarafından karşılandıklarında tam seviniyorduk ki bencillikleri ve kabalıkları karşısında hınçla yumruklarımızı sıkıp gözyaşlarımızı dizginledik.
Öyle ya! Savaştan da kaçsa çocuk çocuktu ve bir oyuncak için yüzlerce kez teşekkür etmesi gerekmemeliydi. Hayır! Daha yüksek sesle teşekküre gerek yok..aslına bakarsanız o canavar pelüşünü sevmek zorunda bile değil!
Toda'nın annesine giden yolda karşılaştığı birbirinden tuhaf, bencil ve hasarlı insanı aşıp tek başına kaldığı halde sınırı geçebildiği hikayede en dramatik anlardan biri de çocukların birer ailenin yanına yerleştirileceği o andı.
Eğer gidecek bir yerleri yoksa bir aile edinmek için uslu ve hanım hanımcık olmalıydılar.
Toda'ya göre bu dehşet vericiydi. Neden istenmezdi çocuklar? Bazen mendilleri olmadığında sümüklerini yaladıkları için mi? Çarpım tablosunu bilmediklerinde mi istenmezler? Kötü şarkılar söylediklerinde mi? Tabaklarını bitirmediklerinde mi?...
Savaş acımasızdı, ya da insanların bizzat kendisi..
Suriyeli mülteci çocukların normal uyandıkları normal uyudukları, bombalardan saklanmadıkları, sevdiklerini kaybetmedikleri normal hayatları vardı. Pastacı, öğretmen, mühendis, işçi, dişçi babaları vardı. Sevgiyle kucağına kıvrıldıklarında dünyanın tüm kötülüklerinden korunduklarını hissettikleri anneleri vardı.
Milyonlarca kere teşekkür etmeleri gerekmiyor..
Ama milyonlarca kere özür dilenmeleri gerekiyor..
Toda'nın hikayesi, mutlulukla bitiyor ve belki de sonunda babası ve babaannesiyle de kavuşuyor.
Ama hikayeler o kadar çok ki!
Babam Çalılığa Dönüşünce
Yazan ve resimleyen, Joke van Leeuwen
Çeviren, Burak Sengir
Hayy Kitap
10+
104 sh.
Sultan Süleyman Bir İyilik İstiyor
Sündüstan'ın hikayesini biliyor musunuz? Hikayemize benziyor biraz hikayesi.. şaşırtıcı ve ilham verici..
...
Günlerden bir gün Sündüstan'da benzeri olmayan bir gün yaşanmış, fırtınalar esmiş, gökyüzünü korkunç sesler kaplamış.
Fırtına öyle güçlüymüş ki ne çiçek tanımış, ne ağaç, ne ev. Gök gürlemiş, şimşekler çakmış, fırtına ağaçları köklerinden söküp savurmuş.
Sultan Süleyman henüz fırtına dinmemişken halkının durumunu görmek ve yardım etmek için sokağa çıkmış çıkmasına ama herkes evlerinde felaket karşısında tek şey yapmadan öylece bekliyormuş.
Ne yardım için koşuşturan varmış, ne de yıkılan ya da hasar gören yerleri onarmaya çalışan.
Fırtına tamamen dinip hayat normale dönünce Sultan Süleyman, halkını meydana toplamış.
Halkından bir iyilik istemiş.
Ülkeyi içinde bulunduğu zor durumdan kurtarmak ve iflasın eşiğindeki hazineyi ayağa kaldırmak için her aileden sahip oldukları en değerli şeyi bağışlamalarını istemiş.
Sahip oldukları en değerli şey..değer!?
Tahmin edeceğiniz üzere Sultan'in arzusu halkın ülkesine hizmet etmesi, değerli olanla yüzleşmesiymiş.
Ama en değerli şeyin belirlenmesi aileler içinde "en değerli" kavgalarına yol açmış. Herkes diğerinin en değerlisini verilmeye değer görmüş.
Değerli şeyi çok olan zenginlerin durumu ise en zor olanıymış
Üç günlük sürenin sonunda ne altınlar, ne gümüşler, ne kitaplar, ne kristaller, ne de pahalı halılar Sultan tarafından iltifat görmüş.
Tüm bunların yerine Sultan, bir erkek çocuğuyla kız çocuğunu, yaşlı bir adamı ve yanında keçisi olan yaşlı ve kör bir kadını seçmiş.
Küçük kız Azize'nin Sultan'a sunduğu keseden çıka çıka buğday (!) çıkmış. Ve en değerli hazineyi, buğday tanelerini avucuna alıp serpmeye başlamış.
Azize buğday tanelerinin, toprağın, emeğin, dayanısmanın dersini vermiş oracıkta.
Avuç avuç toprak serpmiş ya aslında yüzlere, toprağa çağırmış ya, pay alana!
...
Mısırlı Yazar Fatma Maduli'nin eseri "Sultan Süleyman Bir İyilik İstiyor", Henâdî Selid'in fırçasından resimlenmiş.
IBBY 2009 (International Book Board for Young People), Onur ödüllü bu kitap kütüphane ganimetlerimiz içinde bir buğday başağı gibi bereketli ve sürprizli oldu.
Sultan Süleyman Bir İyilik İstiyor
Yazan,Fatma Maduli
Resimleyen, Henâdî Selid
Mavi Uçurtma
7+
*İri puntolarla beraber uzun metin, eseri ilk okuma dönemi için cazip hale getiriyor.
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Peri Bacaları ülkesinde, üç küçük yaramaz! Gökyüzünde süzülen balonuyla bulut toplayan Baloncu Dede'yi seyrederek uykuya dalarmış.
Baloncu dede çok ilginç bir adammış doğrusu! Tombul gri bulutların suyuyla sebzelerini ve çiçeklerini sularmış. Küçük beyaz bulutları ise çubuklara takar, üzerine renkli şeker serperek pamuk helva yaparmış.
Baloncu dede sadece bulut değil, masal da toplarmıs. Üç küçük yaramaz bu masalları dinlemeye doyamazmış. Üç.. yooo, dört küçük yaramazmış aslında onlar. Biri küçük oğlak, diğeri kuzu, beriki köpekmiş. Dördüncüsü de masalı okumakta olan insan yavrusu kelebekmiş.
Yine Feridun Oral'ın yazdığı ve harikulade biçimde resimlediği bu eser peri bacalarıyla çevrili kırlarda, çayır kokulu, güneş rengi bir masala götürüyor okuru.
Bir daha, bir daha gizlice binerek balonuna, Baloncu Dede'yle bulut topluyor okur.
Tadına doyulmaz bu hikayeyi okumak için uzun cümleleri sabırla eşikten atlatacak ustalıklı bir okuyucu gerekiyor. Ağır ağır okumalı, okurken bir yandan telefon karıstırılmamalı mesela. Göz ucuyla başka konulara kaçılmamalı. Zira Baloncu Dede bulutların arasında yitip gidebilir saniyeler içinde 😉💕
Dipteki not: Kitabı 6337.kere okuyuşumuz sırasında burada bahsetmediğim bir şeyi fark edip döndüm.
Efendim kitabın isminde de var olan "yaramazlık" ifadesi ve düşüncesi hikayenin devamında "Yarın size pamuk helva yok!"sözüyle perçinleniyor.
Yani bu hikaye yaramazlık yapan yavrular, ödül ve ceza içeriyor.
Mahrum kurallar ve sonucları in, ödül ve ceza out ise not düşmüş olalım ;)
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Yazan ve Resimleyen, Feridun Oral
Yapı Kredi Yayınları
3+ ve büyümeye dirençlilere!
Baloncu dede çok ilginç bir adammış doğrusu! Tombul gri bulutların suyuyla sebzelerini ve çiçeklerini sularmış. Küçük beyaz bulutları ise çubuklara takar, üzerine renkli şeker serperek pamuk helva yaparmış.
Baloncu dede sadece bulut değil, masal da toplarmıs. Üç küçük yaramaz bu masalları dinlemeye doyamazmış. Üç.. yooo, dört küçük yaramazmış aslında onlar. Biri küçük oğlak, diğeri kuzu, beriki köpekmiş. Dördüncüsü de masalı okumakta olan insan yavrusu kelebekmiş.
Yine Feridun Oral'ın yazdığı ve harikulade biçimde resimlediği bu eser peri bacalarıyla çevrili kırlarda, çayır kokulu, güneş rengi bir masala götürüyor okuru.
Bir daha, bir daha gizlice binerek balonuna, Baloncu Dede'yle bulut topluyor okur.
Tadına doyulmaz bu hikayeyi okumak için uzun cümleleri sabırla eşikten atlatacak ustalıklı bir okuyucu gerekiyor. Ağır ağır okumalı, okurken bir yandan telefon karıstırılmamalı mesela. Göz ucuyla başka konulara kaçılmamalı. Zira Baloncu Dede bulutların arasında yitip gidebilir saniyeler içinde 😉💕
Dipteki not: Kitabı 6337.kere okuyuşumuz sırasında burada bahsetmediğim bir şeyi fark edip döndüm.
Efendim kitabın isminde de var olan "yaramazlık" ifadesi ve düşüncesi hikayenin devamında "Yarın size pamuk helva yok!"sözüyle perçinleniyor.
Yani bu hikaye yaramazlık yapan yavrular, ödül ve ceza içeriyor.
Mahrum kurallar ve sonucları in, ödül ve ceza out ise not düşmüş olalım ;)
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Yazan ve Resimleyen, Feridun Oral
Yapı Kredi Yayınları
3+ ve büyümeye dirençlilere!
Yavas Yavas Dönsün Dünya
Fizyolojik ya da zihinsel bir sorunu olmadıkça tüm çocuklar eninde sonunda bezi bırakıp tuvalet alışkanlığı kazandığı halde bıkmadan usanmadan sorarlar "bıraktı mı bezi?", "Ayyy! Alıştıramadınız mı daha!?" ..
Hatta ipin ucunu tümden kaçırıp, "Çucuğum büyümedin mi sen? Hala bebek gibi bez mi takıyorsun?" diyenlerini de gördüm ve de duydum.
Yine herhangi bir somut engel yoksa çocukların hepsi "kendi zamanları" geldiğinde konuşur.
Yine kendi seçtikleri zamanda okur ve yazarlar. Buna rağmen cocukların kendi biyolojik hızlarına karşı pervasızca zeka teoremlerinin kalıplarını dayatırlar. Kim yapar peki bunları? Kime ne? Dertleri ne?
Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünya'sında olduğu gibi ellerinden gelse genetik olarak belirlenmiş, her türlü insani acziyetten (!) arındırılmış, kusursuz bireyler yaratacaklar. Yaratıcıya öykünürken yeryüzüne gelmiş her yeni çocuk o sebeple "dünyanın sonu" kuramcıları için bir laboratuar. Burada zayıfa yer yok!
Şöyle efendim. Neme lazım dünyayı kurtarmaya namzet bir denek ortaya çıkarsa laboratuarlarında tesbit edip süper ölçekte geliştirilmiş serumlar enjekte ederek hızını artıracak, ardından seri üretim androidlere geçilecek gibi.
1 yaşında, 2, 3, 4 yaşlarında bunları yapabilir, o sebeple sen anne! Bunu ve bunu göstermeli, bunu ve bunu yapmalı, bunları satın almalı ve şunları beklemelisin. Eğer maddelenenleri yapamıyorsa elindeki ürün hasarlı. Hatanın sende mi yoksa yaratıcıda mı olduğuna da sen karar ver!
Abartıyor görünebilirim ama bana bir bakın.. Blog yazan milyonlarca anneden biriyim.
Çocuğumun hayatı keşfiyle, yaptıklarıyla eğlenme ve bu yolla hayattan aldığım lezzeti paylaşarak çoğaltma peşindeyim. Peki ya başka?
Anneler neden bu kadar fazla konuşur? Söyleyeyim, en çok da dertli olduklarından. Şimdiki zamanın dayattığı rollerin yükünden!
Dünyanın yularından tutup kulağına fısıldamamız gerek.. Usul usul yanaşıp mutlu şarkılar mırıldanmamız.. Mahmuzlarımızı söküp atmamız, inancı ve tevekkülü artırmamız gerek.
Çünkü biz dünyayı işaret parmağımızla başparmağımız arasındaki bir küre gibi hizla çevirirken çocuklarımızın başı dönüyor.
Bu çok büyük haksızlık!
Yavaş Yavaş diyor yazar..yavaş yavaş başlayacak ve sonra hızlanacaksın, eninde sonunda sen de başaracaksın.
Amber Stewart & Layn Marlow'un yazıp resimlediği Yavaş Yavaş serinin diğer kitapları gibi harika!
"Sevgili Battaniyem" ismiyle ciltli halde bulabileceğiniz serinin başka iki kitabını daha gecmişte anmıstık.
Yüzemeyen bir su samurunun öyküsü, Yavaş Yavaş. Yapamadıkları listesindeki tek madde yüzememek, üstelik türünün diger örnekleri çok iyi birer yüzücüyken.
...
"Hiç mi yüzemiyorsun? Hem de bu yaşta?
Tüm arkadaşların yüzüyor ama!
Nasıl olur? Olamaz!"
...
Annesi her gün 'Bugün başaracaksın,' diyor ve Şıpıdık her gün başaramıyor.Ta ki ablası, 'Yavaş yavaş denemelisin' diyene kadar. 'İnan bana kardeşim, yavaş yavaş başlamak 'yapamam'ı 'yapabilirim'e dönüştürür dediğinde haklıydı. Şıpıdık yavaş yavaş başlamış ve hızlı bir yüzücü olmuştu.
Yavaş Yavaş
Yazan ve Resimleyen: Amber Stewart & Layn Marlow
Artemis Çocuk
2+
Hatta ipin ucunu tümden kaçırıp, "Çucuğum büyümedin mi sen? Hala bebek gibi bez mi takıyorsun?" diyenlerini de gördüm ve de duydum.
Yine herhangi bir somut engel yoksa çocukların hepsi "kendi zamanları" geldiğinde konuşur.
Yine kendi seçtikleri zamanda okur ve yazarlar. Buna rağmen cocukların kendi biyolojik hızlarına karşı pervasızca zeka teoremlerinin kalıplarını dayatırlar. Kim yapar peki bunları? Kime ne? Dertleri ne?
Aldous Huxley'in Cesur Yeni Dünya'sında olduğu gibi ellerinden gelse genetik olarak belirlenmiş, her türlü insani acziyetten (!) arındırılmış, kusursuz bireyler yaratacaklar. Yaratıcıya öykünürken yeryüzüne gelmiş her yeni çocuk o sebeple "dünyanın sonu" kuramcıları için bir laboratuar. Burada zayıfa yer yok!
Şöyle efendim. Neme lazım dünyayı kurtarmaya namzet bir denek ortaya çıkarsa laboratuarlarında tesbit edip süper ölçekte geliştirilmiş serumlar enjekte ederek hızını artıracak, ardından seri üretim androidlere geçilecek gibi.
1 yaşında, 2, 3, 4 yaşlarında bunları yapabilir, o sebeple sen anne! Bunu ve bunu göstermeli, bunu ve bunu yapmalı, bunları satın almalı ve şunları beklemelisin. Eğer maddelenenleri yapamıyorsa elindeki ürün hasarlı. Hatanın sende mi yoksa yaratıcıda mı olduğuna da sen karar ver!
Abartıyor görünebilirim ama bana bir bakın.. Blog yazan milyonlarca anneden biriyim.
Çocuğumun hayatı keşfiyle, yaptıklarıyla eğlenme ve bu yolla hayattan aldığım lezzeti paylaşarak çoğaltma peşindeyim. Peki ya başka?
Anneler neden bu kadar fazla konuşur? Söyleyeyim, en çok da dertli olduklarından. Şimdiki zamanın dayattığı rollerin yükünden!
Dünyanın yularından tutup kulağına fısıldamamız gerek.. Usul usul yanaşıp mutlu şarkılar mırıldanmamız.. Mahmuzlarımızı söküp atmamız, inancı ve tevekkülü artırmamız gerek.
Çünkü biz dünyayı işaret parmağımızla başparmağımız arasındaki bir küre gibi hizla çevirirken çocuklarımızın başı dönüyor.
Bu çok büyük haksızlık!
Yavaş Yavaş diyor yazar..yavaş yavaş başlayacak ve sonra hızlanacaksın, eninde sonunda sen de başaracaksın.
Amber Stewart & Layn Marlow'un yazıp resimlediği Yavaş Yavaş serinin diğer kitapları gibi harika!
"Sevgili Battaniyem" ismiyle ciltli halde bulabileceğiniz serinin başka iki kitabını daha gecmişte anmıstık.
Yüzemeyen bir su samurunun öyküsü, Yavaş Yavaş. Yapamadıkları listesindeki tek madde yüzememek, üstelik türünün diger örnekleri çok iyi birer yüzücüyken.
...
"Hiç mi yüzemiyorsun? Hem de bu yaşta?
Tüm arkadaşların yüzüyor ama!
Nasıl olur? Olamaz!"
...
Annesi her gün 'Bugün başaracaksın,' diyor ve Şıpıdık her gün başaramıyor.Ta ki ablası, 'Yavaş yavaş denemelisin' diyene kadar. 'İnan bana kardeşim, yavaş yavaş başlamak 'yapamam'ı 'yapabilirim'e dönüştürür dediğinde haklıydı. Şıpıdık yavaş yavaş başlamış ve hızlı bir yüzücü olmuştu.
Yavaş Yavaş
Yazan ve Resimleyen: Amber Stewart & Layn Marlow
Artemis Çocuk
2+
