Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Babam Çalılığa Dönüşünce
Babası çalılığa dönüşen annesi ise uzak ülkelerden birinde yaşayan bir çocuğun, savaşın ortasındaki dramatik öyküsü elimdeki.
Belki de roman okumayı pek sevdiğim gençlik zamanlarından beri okuduğum en iyi romanlardan.
Son derece akıcı, ustalıklı ve zarif edebi dili ve dramatik konusuna rağmen kitap savaşı yaşatmıyor. Savaşı yaşatmak yerine onu anlamaya çalışan küçük kızın yolculuğuyla savaşı derinden anlamamızı sağlıyor.
Toda, ismindeki K harflerini söylemekte zorlananların ülkesinde, küçük bir bebekken ayrıldığı annesinin yanında şimdi.
Ona Toda denmesine alışmaya çalışıyor. Babası ve babaannesini özlerken annesiyle olmaya alışıyor.
Toda, babası ve babaannesiyle yaşarken sadece bir çocuktu, şimdi ise başka bir şey.
Babası her gün sabahın dördünde yirmi çeşit kremalı pastayla üç çeşit turta yapan bir pastacıyken onun nasıl olup da "birileri ile ötekiler"arasında savaşıp, dövüşebileceğini hayal edemiyordu.
Unla kaplıyken ormanda nasıl kamuflaj yapabileceğini anlamakta da zorlanmış olmalı.
Oysa şimdi elinde babasının verdiği o koyu yeşil kapaklı kitap duruyordu: Askerin El Kitabı.
Savaşın başlamasıyla normal hiçbir şeyin kalmadığı hayatları Toda için çok tehlikeli bir hal aldığında, bir grup çocukla birlikte sınırdışına gönderdi onu babaannesi. Savaşın olmadığı, annesini bulup her şey bitene kadar güvenle kalabileceği yere.
Babaannesiyle hazırladıkları unutmaması gerekenler listesinde babasının kucağı da vardı. Okurun boğazını düğüm düğüm yapan bu listeyle çıktı yola.
İlk duraklarında iyiliksever (!) müreffehlerden bir grup çocuklu kadın tarafından karşılandıklarında tam seviniyorduk ki bencillikleri ve kabalıkları karşısında hınçla yumruklarımızı sıkıp gözyaşlarımızı dizginledik.
Öyle ya! Savaştan da kaçsa çocuk çocuktu ve bir oyuncak için yüzlerce kez teşekkür etmesi gerekmemeliydi. Hayır! Daha yüksek sesle teşekküre gerek yok..aslına bakarsanız o canavar pelüşünü sevmek zorunda bile değil!
Toda'nın annesine giden yolda karşılaştığı birbirinden tuhaf, bencil ve hasarlı insanı aşıp tek başına kaldığı halde sınırı geçebildiği hikayede en dramatik anlardan biri de çocukların birer ailenin yanına yerleştirileceği o andı.
Eğer gidecek bir yerleri yoksa bir aile edinmek için uslu ve hanım hanımcık olmalıydılar.
Toda'ya göre bu dehşet vericiydi. Neden istenmezdi çocuklar? Bazen mendilleri olmadığında sümüklerini yaladıkları için mi? Çarpım tablosunu bilmediklerinde mi istenmezler? Kötü şarkılar söylediklerinde mi? Tabaklarını bitirmediklerinde mi?...
Savaş acımasızdı, ya da insanların bizzat kendisi..
Suriyeli mülteci çocukların normal uyandıkları normal uyudukları, bombalardan saklanmadıkları, sevdiklerini kaybetmedikleri normal hayatları vardı. Pastacı, öğretmen, mühendis, işçi, dişçi babaları vardı. Sevgiyle kucağına kıvrıldıklarında dünyanın tüm kötülüklerinden korunduklarını hissettikleri anneleri vardı.
Milyonlarca kere teşekkür etmeleri gerekmiyor..
Ama milyonlarca kere özür dilenmeleri gerekiyor..
Toda'nın hikayesi, mutlulukla bitiyor ve belki de sonunda babası ve babaannesiyle de kavuşuyor.
Ama hikayeler o kadar çok ki!
Babam Çalılığa Dönüşünce
Yazan ve resimleyen, Joke van Leeuwen
Çeviren, Burak Sengir
Hayy Kitap
10+
104 sh.
Yolculuk
Savaşlar ve mültecilik kavramıyla çevriliyken, ülke sathındaki terör ve savaş içerikli gündeme rağmen çocukları birer fanusla kötülüklerden uzaklaştırmaya çalışıyoruz.
Ya da tam aksine, birer küçük savaşçı ve asker yetiştirme ülküsüyle travmanın ortasına bırakıveriyoruz.
Uzun süredir okulundaki mülteci arkadaşlarının başka bir dil konuştuğunu ve bazı çocukların konuştukları dili anlamadıkları için onlara kaba davrandığını anlatıyor oğlum.
Beden dili aracılığıyla anlaştıkları anları ise heyecan ve mutlulukla anlatıyor.
Ve bazen de yabancı bir sözcüğün anlamını merak ederek dönüyor eve..
Geçtiğimiz gün sevdiğimiz bir komşumuzun ani ve şok edici biçimde ölümüne şahit olan çocuklar kendi aralarında konuşuyorlardı.
Kulak misafiri olduğumda cennete gitmiş olabileğini söylediklerini duydum. Bir tanesi bundan oldukça emindi, çünkü o hep gülümseyen iyi bir insandı. Başka bir dünyaya davet edildiğini düşünüyor, savaşta ölen çocukların da oraya gidip kaybettikleri anne ve babalarına kavuştuklarını anlatıyorlardı birbirlerine.
Uzun süredir merakla biriktirerek çoğalttığım, savaş ve mültecilik temalı çocuk kitabı listesinden kavuştuğumuz ikinci kitap Yolculuk oldu.
Küçük dünyalarının gündeminde ölüm varken oğlum raftan kitabı çekip getirdi. İnce bir tereddütle okuduk birlikte.
"Anneciğim, bence bu yaşıma uygun bir kitap değil" dedi biraz okuduktan sonra.
"Neden öyle düşündün?", dedim.
Resimlerin biraz korkutucu olduğunu söyledi ama okumaya devam etmek istedi.
İsviçre'de meskun İtalyan illüstratör ve yazar Francesca Sanna'nın yazıp resimlediği ; Zeynep Sevde Paksu'nun dilimize kazandırdığı eser mülteci çocukların dünyasından, savaş denen karanlık canavarın devasa kötülüğüne çocukça bir bakış..çocukça, çocuk dilinden ve kaleminden dökülmüşçesine derin ve dramatik.
Öte yandan mülteciliğin ve savaşın binbir yüzünün arasında; ülkesinde kalan ve öldürülen, savaşan, sakatlanan, hapsedilen, sürülen, bir kahraman ve şehit olarak hayata veda eden, çocukluğu bambaşka boyutlarda yaşayan milyonlarca savaş mağduru çocuğun hikayesi arasında en çok umuda teşne olanı belki de..
Kalbimizin çok nadide bir yerine yerleşen hikayesiyle, mülteciliği çocuklara açıklamak için naif ve derinlikli bir klavuz mahiyetinde.
Yazarın notuna bakılırsa "Yolculuk", Francesca Sanna'nın İtalya'daki bir mülteci kampında tanıştığı iki küçük kızın hayatından mülhem bir göç hikayesi.
Bir parça ürkütücü olmakla beraber, etkileyici ve harikulade resimlemesi hikayeyi mükemmel biçimde tamamlıyor. Yaşına uygun olmadığını düşünüp tereddüt eden oğlum, hikayeyi tamamladığımızda sevgiyle sarıldı ona.
Kocaman karanlık elleriyle bir deniz olarak resmedilen savaşın yayılarak her yeri kaplaması ve küçük çocukların babalarını onlardan alması üzerine başlayan çaresiz göç yolculuğu bambaşka diyarlara götürürken, sonunda kavuştukları güvenli ve mutlu ülkeye "cennet" deyiverdi küçük okur.
Sonra da kendi sözüne gülerek, "Elbette cennet değil çünkü o dünyada değil..ama o kadar güzel tek yer cennet bence" diye mırıldandı.
Nihayet kitabı saran kolları gevşediğinde çocuk kalbinden dualar döküldü dudaklarından.
Tüm hüzne rağmen öyle bir umutla doldu ki kalbim!
Kalpleri kadar güzel olsun çocukların dünyaları!
Yolculuk
Yazan ve Resimleyen, Francesca Sanna
Çeviren, Zeynep Sevde Paksu
Taze Kitap
5+
Şemsiye
"Yatağımın Altında Bir Timsah Var" ile tanıştığımız müthiş çift Ingrid& Dieter Schubert'in harikulade sessiz kitabı Şemsiye'yi çok sevdik.
Methini duyduktan hemen sonra kitabevinde karşımıza çıkıp dizlerimizin bağını çözen küçük kara köpek, sözcükler ona eşlik etmezken öylesine çok hikaye vaadediyor ki, şaşarsınız.
Rüzgarlı bir günde, bir ağacın altında bekleyen davetkar kırmızı şemsiyenin ucunda rüzgara kapılan köpekcik, bulutların üzerinde, buluttan hayvanların arasında yürüyor.
Bulutların arasından açılan bir gedikten gökyüzüne, muhteşem manzaraya doğru süzülüyor. Filamingolarla uçarken, manzarayı onlarla paylaşıyor. Dostça, birlikte serinleyen su aygırları ve timsahları seyrediyor. Zürafalar, filler ve zebralarla bezeli şelale yatağını seyre dalmışken timsahların arasına düşüveriyor.
Ancak dostu rüzgârın, yolculuğu bir timsahın midesinde bitirmeye niyeti yok. Bir filin hortumuna dolup şemsiyeyi üflüyor usulca.
Çöllerden, kutuplara tüm dünyada maceralı bir yolculuğa çağırıyor rüzgârın sesi.
Öyle bir macera ki yazar resimlerle konuşurken, resimlerin dilinde saklı sessiz öykülerin giziyle zenginleşiyor okur.
Binbir okumayla, binbir öyküyü hapsediyor renklere..
Şemsiye
Yazan, Ingrid Schubert
Resimleyen, Dieter Schubert
Kuraldışı Çocuk
3+
"Sessiz Kitap"
Yolculuk
Minik kitap kurtlarının yakından tanıdığı yazar Seza Kutlar Aksoy'un, usta çizer Serap Deliorman tarafından resimlenen ödüllü eseri "Yolculuk" geçtiğimiz haftaların kütüphane ganimetiydi.
Canı çok sıkılan küçük bir kızın, uzak gemi kaptanı babasını gökteki kuşa, köpeğe, kediye sual ettiği şiirsel bir yolculuk bu. Dokunaklı, bir parça hüzünlü ancak neşeli ve ümitvar.
Oğlumun ilk arkadaşlarından Defne'yi hatırlattı bize küçük kahraman. Sonra da yine bir kaptanın çocuğu olan yeni arkadaşlarını.
Bir gece ansızın gelip gül yanaklarına öpücükler konduran, küçük hediyelerle mutluluk bombaları bıraktıktan sonra sabah tekrar uzak denizlere açılan babaların çocuklarının hikayesi.
Mutlu ancak özlem dolu çocukların hikayesi..
Seza Kutlar Aksoy öylesine ustalıkla dokunuyor ki o küçük yüreklere, öyle ustalıklı sarıp sarmalıyor ki özlemle dolu yüreklerini..pek sevdik bu hikayenin doğduğu yeri.
Küçük kahramanın kalemi ve fırçasında, onunla birlikte uzak denizlere yelken açıyor okur. Babasıyla tanışıyor, deniz kokusu alıyor, ailenin mutlu yolculuğuna eşlik ederek mutluluğunu paylaşırken kağıda, kaleme ve boyaya sarılıyor.
Düşlerindeki denizlere açılsın diye çocuklar, resimler yapmaya çağırıyor ilham dolu bu yolculuk.
Yolculuk
Yazan, Seza Kutlar Aksoy
Resimleyen, Serap Deliorman
Tudem
Tudem
3+
Mürekkep İçiciler ve Vampirler
Çocuklara vampirlerden bahsetmeye gerek var mı?
Peki ya hayaletlerden, canavarlardan ve zombilerden?
Varlığı son derece şaibeli(!) bu efsanevi hayal kahramanlarının televizyon, sinema ve tablet oyunlarında arzı endam ettiği günümüz çocukluğunun ekranla savaşında edebi eserlerin elini güçlendiren bu soyut kahramanlar gerçekten hiçbir şeye işaret etmeyen birer hayal kahramanından ibaret mi peki?
Birbirinin sırtından geçinen, kan emici, yaşayan ölü ve canavarlar gerçekten yok mu?
Var efendim, var. İnsan zihninin birer ürünü olan tüm bu kahramanlar ilhamını yine insandan alıyor.
Zira kişileştirme sanatıyla hayvan hikayelerinde sergilenen insan manzaralarının nitelikli oyuncu açığını doldurmanın başkaca yolu yok. Yeryüzünün en vahşi hayvanı insanı anlatmanın yükü biçare hayvanların sırtları için çok fazla.
Kan içmeye tövbe edip dedelerinin mirasını reddeden mürekkep içicilerin hikayesi önümdeki.
İnce espriler ve şaşırtıcı mesajlarla dolu 7 kitaplık serinin 5.si olan "Küçük Renk İçici" pipetle kitap içenlerin, mürekkebe doymayanların hikayesi.
Karaciğerine zarar verdiği için kan içemeyen yaşlı vampir Vampitap bir mürekkep içici. Vampitap amcanın küçük ısırığıyla bir mürekkep içiciye dönüşen kahramanımız Odillon, Vampitap'ın yeğeni Carmilla'ya aşık oluyor. Ama ne yazık ki zavallı Carmilla amansız bir hastalığın pençesinde.
Neden sonra anliyor ki, onu hasta eden "Kan İçici"lerle ilgili okuduğu korkunç bir kitap.
Yaşına uygun olmayan bir kitabı içtiği için düşüyor yataklara. İnanılmaz ama bir kitap hasta edebiliyor.
Odillon'un sevgili Carmilla'sını iyileştirmek için rengarenk resimler, neşeli öyküler içtiği/okuduğu hikaye iki kişilik pipetle rengarenk kitaplar içen ikilinin mutlu sonuyla biterken küçük okur gülümsüyor. Acaba Odillon ve Carmilla'nın birlikte yazdığı o çocuk kitabı mı elimizde tuttuğumuz?
Peki ya bu kitap benim yaşıma uygun mu anne? 😃
Mürekkep İçiciler 5 / Küçük Renk İçici
Yazan ve Resimleyen, Eric Sanvoisin / Olivier Latyk
1001 Çiçek Kitaplar
47 sh.
8+
Böyle Bir Kuyrukla Ne Yapardın?
Bir bilim adamının oğlu olarak dünyaya gelip nihayetinde bir bilim adamına dönüşeceğini düşünen bir çocuk Steve Jenkins.
Bilim adamı değil, grafik tasarımcı olan Amerikalı yazar; merak etmenin büyüsünü miras almış olacak ki kendi çocuklarının sorularıyla zenginleşip tazelenerek onlar için çok sayıda kitap kaleme almış.
Tübitak, Popüler Bilim Kitapları dizisinden çıkan "Böyle Bir Kuyrukla Ne Yapardın?" bir grafik tasarımcının mesaj iletme ustalığını ve bir bilim adamının sorularını harmanlayarak miniminnacık tabiat kâşiflerine kapılar açıyor.
Merakı ustalıkla taze tutan bu neşeli kitabın resimlemesi ise amacına uygun bir uyum içinde illüstratör Robin Page tarafından yapılmış.
Böyle gözlerle ne yapardın? diye sorarken resimlerdeki gözlerin hangi hayvana ait olduğu hakkında tahminler yürüten küçük okur, yaradılışın hikmetine dair muazzam bir ilişki kurmaya davet ediliyor.
Öyle ya! Bir baykuş olmasaydın o gözlerle ne yapardın ki?
Bir bukalemun olmasan, aynı anda iki yere bakmakla nasıl baş ederdin?
Bir kokarca olmasan, kötü kokular yayan bir kuyruğu ne yapardın?
O kadar uzun dili nereye katlayıp kaldırırdın bir karıncayiyen olmasan?
Bilimin en temel keşiflerine doğru neşeli seferlere davet eden bu yalın ve harikulade kitabı çok seveceksiniz.
Böyle Bir Kuyrukla Ne Yapardın?
Yazan, Steve Jenkins
Resimleyen, Robin Page
Tübitak Popüler Bilim Kitapları
3+
