Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Her Yerde Oyun
Çocuklar ve büyümeye dirençliler için her biri özenle düşünülmüş, tasarlanmış ve derlenmiş 246 oyun içeren harika bir kılavuz tutuyorum elimde.
İçinde bildiğimiz oyunlar da var, unutulmaya yüz tutanlar da.
Ama en büyük marifet... Ekranların ardındaki kafaları birbirine çevirmeye muktedir olmalarında.
@umityasarelif sevgili Elif Konar Özkan'ın gözünün nuru "Her Yerde Oyun" öyle güzel yetişti ki imdadımıza.
Eğer sizin de duvarlar üstünüze gelmeye başlamışsa, oyuna kaçmanın vaktidir.
Oyun ki; savaşta ve yoklukta, evde ve sokakta, lâ-mekan ve lâ-zaman açar kapısını tıklayanına. ☺️🎈
Her Yerde Oyun
Yazan, Elif Konar Özkan
Resimleyen, Sevgi İçigen
Editör, Meryem Uçar
Genel Yayın Koordinatörü, Melike Günyüz
Grafik Tasarım, Ayşe Adaş- Ayşe Özgölet
(Künyeye 💓)
Takdimden not: "Çocuk oyunla akıllanır, oyun oynaya oynaya aklı başına gelir onun. Oyun, görünüşte akla uymaz ama iş böyledir işte. (Mesnevi,6.cilt, 2255.beyit)
Dünyanın En Büyük Evi
Dünyanın en küçük evine sahip olduğunda, evrene sahip olacaksın.
Ev ve onunla beraber maddi mülkiyet tasavvurumuzun usulca değiştiği şu günlerde "Dünyanın En Büyük Evi" hikmetli bir sır gizliyor satırları arasında.
Hafifleyin ki, özgürleşip zenginleşesiniz diyor.
Hafifleyin ki, prangalarınızdan kurtulasınız.
Ayaklarınızdan toprağa saldığınız kökler, başlarınızın üstüne diktiğiniz kulelerle siz insanlar...
Sürekli inşa eden ve sürekli "sahip" olan insanlar.
Sahip oldukça iştihası bir canavarınki gibi büyüyen insanlar.
Sahip olduğunuz yegane varlık, geçici ikametgâhınız bedenleriniz.
Küçük salyangozu, babasına dünyanın en büyük evine sahip olmak istediğini söylerken işitiyor okur.
Ardından dünyanın en büyük evine sahip olan bir başka küçük salyangozun hikayesini dinliyor onunla.
Babası anlattıkça, küçük okurlar ve salyangozlar dinledikçe...büyümeye dirençlileri de kafalarında, bedenlerinde, hanelerinde biriktirdikleri ne kadar sahiplik varsa bir bir arınma isteğiyle doluyor.
Tüm sahiplikler birer yük olup adımlarını ağırlaştırıyor.
Küçük, küçücük...her geçen gün daha da küçüldüğünü hissettiğimiz evlerimizin duvarları şeffaflaşıyor.
Kendi küçük evrenlerimiz odalarımızı, evlerimizi dolduruyor.
Birbirimize kulak verirsek diğerlerinin evrenleri de kapılarını açıyor bir bir.
Evrenin başlangıcındaki gibi;
Yeryüzü evimiz, gökkubbe çatımız oluyor.
İş ki, kulak kesilelim hikayeye ve hikayelerimize.
Yavaşlayalım ve hafifleyelim.
Ve yağmurlu bir günde, bir salyangoz gibi yeniden başlayalım yeryüzünü temaşaya.
Leo Lionni'ye ve Lionni severlere selam olsun.
*Fotoğraftaki defne yaprakları evimin arkasındaki mis kokulu Defne ağacının dallarından.
Gökyüzünü üstüme sermek için,
Derin derin içime çekiyorum onu şimdi.
Dünyanın En Büyük Evi
Yazan ve resimleyen, Leo Lionni
Çeviren, Kemal Atakay
Editör, Demet Uyar
Özgün adı, The Biggest House in the World
Elma Yayınevi
3+ ve büyümeye dirençlilere
Enno ya da Asfalttaki Karahindiba
Adı Enno, soyadı Bambaşka olsa da... Enno'ya bambaşka olduğu söylenmese bir şeyler farklı olur muydu?
Ölümlerinin üzerinden uzun yıllar geçmiş dâhi sanatçılar, bilim insanları ve düşünürlere bugün atfedilen bazı sıfatlar, farklılıklarıyla toplumda tutunmaya çalıştıklarında onlara söylenseydi hikayelerini nasıl etkilerdi?
Dislektik, hiperaktif, otistik, ÜZ, üstün yetenekli ya da aspergerli bir çocuğa bugün bu tanılar ve ardından çeşitli etiketlerle çizdiğimiz sınırlar onların kendilerini tanımlama, değişme, gelişme ve var olma hikayelerini sınırlıyor olabilir mi?
Tüm bu sorular...pekala geçmiş yaşamların farklılarıyla bugünün farklılarını birbirinden ayıran noktalara spot tutuyor olabilir.
Ama o zaman da, şimdi de değişmeyen bir şey var.
İnsan tanımlayamadığı karşısında endişe ve korkuya kapılıyor.
Bir baş etme mekanizması olarak, güçlüğü inkar ya da hepten bireyi yok saymaya varabiliyor.
Enno "problemini" tanımlayan bir uzmanın rehberliği olmasaydı kendi yolunu çizebileceğine ikna edebilecek miydi çevresini?
İnsan sayısı kadar farklılık olduğunu ancak henüz hepsini tanımlamaya ihtiyaç duyacak kadar fark etmediğimizi düşünmeye devam ediyorum.
Enno bir orkide ama diğer tüm bitkiler karahindiba olamaz muhakkak.
Orkideler ve karahindibalar kadar dikkat çekmemiş olabilirler ama rengarenk bir bitki örtüsüyle çepeçevre kuşatılmış değil miyiz?
Çok soru sordum biliyorum.
Çok bilmeyip sadece çok düşündüğümden öyle... Affedin.
"Enno Ya Da Asfalttaki Karahindiba" yakın zamanda okuduğum en etkileyici ve harikulade kitaplardan oldu.
Farklı olarak işaretlenen, parmakla gösterilen ama farklılıkları birbirlerinden çok farklı çocukların dostluğu kitapta da karşılıyor okurunu.
"...Olsen sadece benim gibi farklı biri değil, o özel biri de (yani benim tam tersim, çünkü ben sadece farklıyım, ama özel değilim.)" diyor Enno.
Annesinin "Ah, Enno!" diyen sesi sesim oluyor.
İçimde bir sızı hissediyorum derinden.
Ve babasının sözleri hatırıma gelip sızıyı silip süpürüyor:
"Yardımımıza ihtiyacı var, evet, gerçekten arkasında duran ve ona güç veren, onu olduğu gibi kabul eden, Çetinceviz Hanım'ın kusursuz dünya görüşüne uyması için onu değiştirmek istemeyen bir aileye ihtiyacı var!"
Enno olağanüstü gözlem yeteneği ve duygusal tasvir gücüyle bir salyangoz hızında da olsa benzersiz bir yol çiziyor kendisine.
Ama her kahramanın bir yoldaşı olduğu gibi Enno'nun da hikayesinin fitilini ateşleyen, onu anlayan, ona inanan ve koşulsuz desteğini sunan bir dostu var.
Ebeveynlerin aşırı kaygı, endişe, korku ve korumacılıklarıyla çaresizce üstünü kalın yorganlarla örttüğü çocuklar var...
Belki bazılarımız öyle çocuklardık ama yolumuzu bulmayı başardık.
Enno, Olsen, Enno'nun babası, büyükbabası ve bir zamanlar Hayalistanlı olduğunu unutup dünyaya uyum sağlamayı başaran tüm uzaylılar elbet yolunu bulacak.
Mesele odur ki; hala orkide, zambak, nergis, papatya, karahindiba olarak kalabilsinler.
Çünkü Enno'nun dediği gibi:
"...Karahindibanın bütünün bir parçası olduğunu ve küçük gördükleri her şeye zarar vermeye devam ettikleri müddetçe, bütünün de zarar göreceğini bilmiyor veya bilmek istemiyorlar"...bilmek istemiyoruz.
Enno'nun kimi zaman tebessümle, kimi zaman ince bir hüzünle okuduğumuz umut dolu, tatlı hikayesi ile derinden sarsıldık.
Dilerim ki küçük büyük her okur tanışsın.
Yakın zamanda @balonlu.sakiz.agaci kitap kulübümüzde değerlendirdiğimiz "Gezegen Willi" de bir başka yazının konusu olsun.
Ya da sizi kulübe davet edelim.
*Hassas filtreler için ergen kız-erkek ilişkilerinin son derece masum boyutta fakat muhakkak ki kültürel farklarla yer aldığı notunu düşmeliyim.
İç sayfa fotoğraflarını inceleyebilirsiniz zira filtreden filtreye fark var :)
Enno ya da Asfalttaki Karahindiba
Yazan, Astrid Frank
Resimleyen, Regina Kehn
Çeviren, Semra Pelek
Editör, Aslı Tohumcu
Yayın Yönetmeni, Enis Batur
Özgün adı, Enno Anders Löwenzahnelm Asphalt
141 sh.
Kırmızıkedi Çocuk
9+ ve büyümeye dirençlilere
Kağıt Bebekler
Hala "Evde nitelikli zaman" isteğiniz kaldı mı, yoksa karikatürdeki gibi (bkz.son resim) balkon demirlerini yalama arzusuyla mı doldunuz bilemiyorum. :) Evdeyiz evde olmasına ama olağanüstü bir veri akışı var hayatımızda. Bu hem güzel hem de değil.( Buraya üç nokta ...)
Yine bir Julia Donaldson kitabı olup çocuklarımızla kendi çocukluğumuzu birbirine bağlayan binbir anı saklayan Kağıttan Bebekler var elimde.
Küçük bir kızken ablamla, annemle ve arkadaşlarımla yapıp oynadığım kağıttan bebekler cisimleşip birer hikaye kahramanı oluyor Donaldson'ın kaleminde.
Hikayedeki küçük kız da aynı annelerimiz ve bizler gibi büyüdüğünde kağıt bebek bayrağını sonraki nesle aktarıyor kızıyla.
Şimdi el ele tutuşamıyoruz. Ama görünmez bağlarla sımsıkı bağlıyız birbirimize.
Biz birbirimizi kolladıkça devasa canavarlar, ejderhalar vız gelir elbet.
Bu günler de geçecek.
Oyunlarla geçecek...
Masallarla geçecek...
Her şeyin mümkün olduğu fantastik evrenlerde geçecek...
Dualarla güçleneceğiz. ✨
Donaldson okuduktan sonra kağıttan bebekler yapıp boyadık.
Belki siz de yaparsınız 🧡 *A4 kağıdı enlemesine ikiye katlayıp kestik.
Her iki parçayı da yelpaze gibi ancak eşit ölçüde bölümleyerek katladık.
Sonra katlı kısma kafa, kesik kısma eller gelecek şekilde vucut kesitini çizerek kestik.
Bu kadarcık.
Karikatür, Uğur Gürsoy
Kağıttan Bebekler
Yazan, Julia Donaldson
Resimleyen, Rebecca Cobb
İş Bankası Yayınları
3+ ve büyümeye dirençlilere
