Dr. Bugalu ve Kahkahasını Kaybeden Kız

Müzik dinlemiyorsan, nasıl dinleyeceğini ve ne dinleyeceğini bilmiyorsan...

Sonrası; seç beğen al! Her tür müzikal vitamin eksikliğine bir sendrom. Büyük...çok büyük karmaşa!

Kahkahasını kaybeden Blue, ev ödevini bitirdikten sonra ödevi yemeden duramayan biri, yumurta kapıya dayanmadan hicbir şey yapamayan bir diğeri, "ben yapmadım" sendromundan muzdarip beriki, araba sürerken burnunu karıştırdığında kimsenin onu göremeyeceğini zanneden şu adam, sadece başka insanların üzerine oturabilen zırdeli... 

Müzikal terminolojiyle bol miktarda enstrüman ve atmosfer tasviri içeren eser bilmediğiniz, hiç dinlemediğiniz enstrümanların tınısını dahi işitmenizi sağlayabilir. 

Öte yandan çok ama çok eğlenceli.

Kahkahasını kaybeden Blue'nun ondan önce ebeveynlerinin ilgisini ve fiziksel temasını kaybettiğini okumak yaygın sıfır kahkaha vakaları içinde Blue'un durumunu dikkat çekici kılıyor.

Hele nesillerdir müzikle tedavi eden meşhur ve çok acayip doktor Bay Bugalu'nun dahi bu derde derman olamayışı bir parça düşündürüyor. Olsa olsa sevgi ve ilgidir tedavinin eksik parçası diye düşünürken... Yanaklarında az evvel uyguladığı cilt maskesinin izleriyle kahkahasız kızının yaydığı kasvetten şikayetlenen anne çıkıp geliyor.

O böylesi sikayet ederken,okuru hala şifanın anne-baba alakasından geleceğine inanmak istiyor.

Ama, yok!

Hayır... Dikkatle bakmayı bile çok gördüğü kendi kızını aynı kıyafeti giyen hizmetçiyle karıştıran bu anne pek ümit vaadetmiyor. Varsa yoksa pahalı hediyeler, lambalar, heykeller...varsa yoksa uzun seyahatler. 

Blue anne ve babası olmadan, yeniden gülmeyi başarmak zorunda. 

Onları oldukları gibi kabul etmeye mecbur.

Kireç beyazı yüzleriyle aynı renkte pahalı lambalarıyla.

Renksiz, eğlencesiz...

Blue'nun mavi tonlarda resimlemenin eşlik ettigi müzikal yolculuğu bir köprü altında müzik yapan pejmürde müzisyenlerle kesiştiğinde eksik parçanın daha az disiplin, daha az kural ve alabildiğine eğlence olduğundan emin oluyoruz.

Önce gizlice , sonra açık açık oyunlarını izlediği, bol şamatalı, oyunlu ve kavgalı komşu ailenin Blue'ların evine girebilmesi de böylece oluyor.

Karmaşadaki müziği seviyor Blue! :)

Oradaki hayatı, renkleri...

Kadim bir müzikle tedavi geleneğine sahip olduğumuzu belki biliyorsunuzdur. 

Ama bilmiyorsanız Dr. Bugalu vesilesiyle Türk Tedavi Musikisi eserlerini albümleştiren ve çok sayıda çalışmaya sahip Tümata web sitesine bir uğramanızı öneririm.

Ya da Kalan Müzik'in harikulade taş plak kayıtlarından bir Hafız Burhan dinlemek de sizin derdinizin şifası olabilir.

Yine kitapla beraber Müzikle Tedavi geleneğimize yakından bakabileceğiniz mekan önerisi; Türk Psikiyatri Tarihi Müzesi (Edirne). 

Gezip görme şansım olmuş ve o dönemler tedavi musikisine olan yakın alakam dolayısıyla bayılmıştım. 

Kitaba dönecek olursak... Arkasına ilave edilen yazar ve çizer biyografilerinin esprili dili, mini müzikal rehber, tasarımı  ve mavi tonlarda resimlemesiyle uzun süre en sevdiklerim arasında olacak gibi görünüyor.

*Hassas filtreler için kaba fakat bence son derece doğal bazı sözcükler içeriyor. Toto, osuruk, burundan çıkan ayak parmakları sendromu gibi :)

Dr. Bugalu ve Kahkahasını Kaybeden Kız

Yazan, Lisa Nicol

Resimleyen, Daniel Gray- Barnett

Çeviren, Nilay Kaya

Kapak, Zaide Eda Yıldız

Özgün Adı, Dr. Boogaloo and The Girl Who Lost Her Laugher

194 sh.
Final Kültür Sanat

12+ ve büyümeye dirençlilere!