Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Işıltılı Tırtıllar
Bir masal anlatacağim size..Ama önce biraz sızlanmam lazım. Olur da sizlanma bölümüne dayanabilirseniz, sonunda..
Değer mi, ona da siz karar verin. Aaah, offf, anam anam! :) :)
Dayanılmaz(!) ağrılarla gecem gündüzüme karışırken bir haftada birden fazla kere hastaneye gitmek zorunda kaldım. Hiç değilse sakin bir hastane olsun gideceğim, daha az bekleyeyim, daha az kabalıkla muhatab olayım istedim.
İlkinde eşim ve oğlum, ikincisinde ise sadece oğlum eşlik etti..
Omuzumdan koluma ve bacağıma yayılan ağrı ve uyuşmayla beraber doktor sırası beklerken birden boyutlar arası düzlemde frekans değiştirdim.
Ben ve oğlumun olduğu frekans ve diğeri.. dünya gürültülü bir kutuda ve izliyormuşum gibi.
Anneler ve çocukları.. çok fazlalar.
Fantastik bir kurguda herşey.
Neredeyse tüm anneler diğer çocuğu işaret ederek parmaklarıyla: "Bak kardeşe, ağlıyor mu o hiç?!"diyorlar.
Neredeyse hepsi en ufacık bir sızlanmaya tahammül edemeyip isyan kontrol ekibiyle bastırıveriyor.
-Ih!
-İh yok! İğne yapar doktor amca hıı!
Küçük yaşam formlarını kontrol altında tutmaya çalışan yetişkinler.
Bilim kurgu filmi gibi! Ne korkunçmuşuz!
Bu arada benim de sinir katsayım katlanarak artıyor çünkü oğlumun sızlanmaları ağrılarıma karışıp yükseldikçe yükseliyor.
Sıkıldınız değil mi? Kimse sızlanma sevmez çünkü. E, ben de sevmiyorum işte. Baktım olmayacak:
-Biliyorum, çok sıkıldın. Masal anlatayım ister misin? Dedim.
"Uyku Canavarı"nın Peter'e begendiremediği için devamını getiremediği masallardan birini seçtim. Uyuşuk halim zihnime de sirayet etmiş olacak ki Uyku Canavarı'na dönüşmem zor olmadı.
Zihnim uyku canavarınınki.. :
"Pembe minik tırtıllar varmış, geçtikleri yerlerde pembe ışıltılı izler bırakırlarmış.
Dere kenarlarından, patikalardan, evlerin pürüzlü eski duvarlarından, kiremitlerin arasından, gri alcak bulutlardan, ağaç dallarından, aslanın yelesinden, kaplumbağanın kabuğundan, keseli sıçanın yamacından geçmişler.
Öyle ağır aksakmıs ki geçişleri..pırıltılı izlerinin esrarına kapılmıs onlarca canlı bu esrarın peşine düsmüş. Gittikçe artan kalabalıkla bu kervan, evlerin damlarından, asabi çiftçinin topraklarından, kıyıdaki eski balıkçi sallarından ışiltılar birakarak geçerken takipçileri de gittikçe artıyormuş.
Yol uzuyor ama kimsecikler kervanı terketmediği gibi gittikçe artıyormuş sayıları.
Herkesin aklında tek bir soru: Bu pembe, olağanüstü pırıltı da nedir?
Tırtılların en bilgesi anlatmış olan biteni.
"Bir büyük dağın yamacında, serin ıslığında rüzgarın, ürpermişti içimiz. Sıcak bir yer ararken yerden aşağıda bir kocaman kazan gördük ki içi pembe ışıltılarla dolu. Ama nasıl! O kadar güzel ki.
Biz pembe tırtıllar birbirimize çok bağlıyızdır. Birimiz nereye, hepimiz oraya! Meraklı tırtıl atlayınca kazana, düştük biz de oraya!
Bilge diye ismim sanma ki bilirim. Atladım merakla!
Kazanın öte tarafından çikarken dile geldi karası:
"Toz pembe hayaller kazanıyım ben! Ama unuttular beni.. hayallerini bırakıp gittiler beri.
Şimdi varın gidin, geçtiğiniz yerlere hayalleri götürün. Daha çok hayal kurmazsa insanlar, kuruyacak, kavrulacak zira dibim "
O gün bugündür geziyoruz tüm dünyayı.
Ağır ağır, toz pembe hayaller kervanı!
...
Fantastik bir kurguda herşey.
Neredeyse tüm anneler diğer çocuğu işaret ederek parmaklarıyla: "Bak kardeşe, ağlıyor mu o hiç?!"diyorlar.
Neredeyse hepsi en ufacık bir sızlanmaya tahammül edemeyip isyan kontrol ekibiyle bastırıveriyor.
-Ih!
-İh yok! İğne yapar doktor amca hıı!
Küçük yaşam formlarını kontrol altında tutmaya çalışan yetişkinler.
Bilim kurgu filmi gibi! Ne korkunçmuşuz!
Bu arada benim de sinir katsayım katlanarak artıyor çünkü oğlumun sızlanmaları ağrılarıma karışıp yükseldikçe yükseliyor.
Sıkıldınız değil mi? Kimse sızlanma sevmez çünkü. E, ben de sevmiyorum işte. Baktım olmayacak:
-Biliyorum, çok sıkıldın. Masal anlatayım ister misin? Dedim.
"Uyku Canavarı"nın Peter'e begendiremediği için devamını getiremediği masallardan birini seçtim. Uyuşuk halim zihnime de sirayet etmiş olacak ki Uyku Canavarı'na dönüşmem zor olmadı.
Zihnim uyku canavarınınki.. :
"Pembe minik tırtıllar varmış, geçtikleri yerlerde pembe ışıltılı izler bırakırlarmış.
Dere kenarlarından, patikalardan, evlerin pürüzlü eski duvarlarından, kiremitlerin arasından, gri alcak bulutlardan, ağaç dallarından, aslanın yelesinden, kaplumbağanın kabuğundan, keseli sıçanın yamacından geçmişler.
Öyle ağır aksakmıs ki geçişleri..pırıltılı izlerinin esrarına kapılmıs onlarca canlı bu esrarın peşine düsmüş. Gittikçe artan kalabalıkla bu kervan, evlerin damlarından, asabi çiftçinin topraklarından, kıyıdaki eski balıkçi sallarından ışiltılar birakarak geçerken takipçileri de gittikçe artıyormuş.
Yol uzuyor ama kimsecikler kervanı terketmediği gibi gittikçe artıyormuş sayıları.
Herkesin aklında tek bir soru: Bu pembe, olağanüstü pırıltı da nedir?
Tırtılların en bilgesi anlatmış olan biteni.
"Bir büyük dağın yamacında, serin ıslığında rüzgarın, ürpermişti içimiz. Sıcak bir yer ararken yerden aşağıda bir kocaman kazan gördük ki içi pembe ışıltılarla dolu. Ama nasıl! O kadar güzel ki.
Biz pembe tırtıllar birbirimize çok bağlıyızdır. Birimiz nereye, hepimiz oraya! Meraklı tırtıl atlayınca kazana, düştük biz de oraya!
Bilge diye ismim sanma ki bilirim. Atladım merakla!
Kazanın öte tarafından çikarken dile geldi karası:
"Toz pembe hayaller kazanıyım ben! Ama unuttular beni.. hayallerini bırakıp gittiler beri.
Şimdi varın gidin, geçtiğiniz yerlere hayalleri götürün. Daha çok hayal kurmazsa insanlar, kuruyacak, kavrulacak zira dibim "
O gün bugündür geziyoruz tüm dünyayı.
Ağır ağır, toz pembe hayaller kervanı!
...
Az ötede sırasını bekleyen çocuk yüzlü ihtiyar arada kikirdeyerek usulca bizi dinliyor.
Yanımızdaki anneanne, torunuyla muayeneye girmenin telaşında.
Bir küçük şirine! İşte orada!
Gözlerinde neşeli kangurular, gözlerimin ta içine bakıyor.
"Bir daha!"
"Gerçek yaşam"frekansına döndüm tekrar, büyük bir hızla.
Annesi ellerinden tuttu, "o elleri çikar ağzından, uf olacaksın!"dedi götürürken.
Yanımızdaki anneanne, torunuyla muayeneye girmenin telaşında.
Bir küçük şirine! İşte orada!
Gözlerinde neşeli kangurular, gözlerimin ta içine bakıyor.
"Bir daha!"
"Gerçek yaşam"frekansına döndüm tekrar, büyük bir hızla.
Annesi ellerinden tuttu, "o elleri çikar ağzından, uf olacaksın!"dedi götürürken.
Tekrar kalabalık gürültülerin döndüğü o kutudayım.
Sıram da gelmedi daha, oğlan da dibil dibil.. zıplamasan mı acaba? Trambolin miyim acaba ben şu anda?
Frekansım tamamen bozuldu.. O anda az önceki bilim kurgu filminin sinirli yetişkinine dönüştüm.
"Ay, zıplama! Sıkıldın tamam, ben de sıkıldım. Yardım et!"
Küskün, baktı yüzüme.
Annesini doktora getirecek kadar büyümedi o daha.
Haklı.. Üstelik ne kadar da sabırlı bu arızalı kadına karşı.
Şu büyükleri idare etmek, ne kadar da meşakkatli!
:)
Sıram da gelmedi daha, oğlan da dibil dibil.. zıplamasan mı acaba? Trambolin miyim acaba ben şu anda?
Frekansım tamamen bozuldu.. O anda az önceki bilim kurgu filminin sinirli yetişkinine dönüştüm.
"Ay, zıplama! Sıkıldın tamam, ben de sıkıldım. Yardım et!"
Küskün, baktı yüzüme.
Annesini doktora getirecek kadar büyümedi o daha.
Haklı.. Üstelik ne kadar da sabırlı bu arızalı kadına karşı.
Şu büyükleri idare etmek, ne kadar da meşakkatli!
:)
İlk Mektup Arkadaşım!
İlk arkadaşım, en iyi arkadaşım!
Oyuncaklarımızı paylaştık, ilk keşiflerimizi.
Mutluluklarımızı, ilk neşelerimizi..
Birazcık büyüyünce biz, taşınmaları gerekti
Çocuk dünyamın ilk yalnızlığına alışmam gerekti.
Ne çok arkadaşım vardı, ne çok da yalnızdım.
Diğer herkesin de büyük küçük,
öyle olduğunu daha bu yaşımda anladım.
Aslinda belki de sadece büyüdüğüm için oldu öyle,
Kendi yoluna gitmek demekti büyümek,
Başka ırmaklarla buluşup karışmak,
Başka yollara çıkıp, başka hikayelere erişmek.
Annem adını nasıl yazacağımı gösterdi,
Sana yapacağim resim için renkli kağıtların yerini de..
İlk defa gerçek bir mektup yazıyorum!
Ne kadar heyecanlandım bir bilsen!
"Bir mektup arkadaşım var artık benim"
diyerek, hoplaya zıplaya..
On dakikalık yolu üç dakikada aştım ben.
Tam mesai bitiminde postahaneden ayrıldım.
...
Beni çok bekletme olur mu?
Çok uzun yollar geçerek sana ulaşacak o sarı zarfı benim için hep sakla.
Postacı amcalar o kadar uzun yolda direksiyon başinda uyuya kalmazlarsa mektubum sana erişecektir muhakkak. Annem endişelenmememi söyledi. Belki de bir uçağın karnında gelecekmiş sana mektubum.
Sevgiler, Musab
@sebihadudak
Oyuncaklarımızı paylaştık, ilk keşiflerimizi.
Mutluluklarımızı, ilk neşelerimizi..
Birazcık büyüyünce biz, taşınmaları gerekti
Çocuk dünyamın ilk yalnızlığına alışmam gerekti.
Ne çok arkadaşım vardı, ne çok da yalnızdım.
Diğer herkesin de büyük küçük,
öyle olduğunu daha bu yaşımda anladım.
Aslinda belki de sadece büyüdüğüm için oldu öyle,
Kendi yoluna gitmek demekti büyümek,
Başka ırmaklarla buluşup karışmak,
Başka yollara çıkıp, başka hikayelere erişmek.
Annem adını nasıl yazacağımı gösterdi,
Sana yapacağim resim için renkli kağıtların yerini de..
İlk defa gerçek bir mektup yazıyorum!
Ne kadar heyecanlandım bir bilsen!
"Bir mektup arkadaşım var artık benim"
diyerek, hoplaya zıplaya..
On dakikalık yolu üç dakikada aştım ben.
Tam mesai bitiminde postahaneden ayrıldım.
...
Beni çok bekletme olur mu?
Çok uzun yollar geçerek sana ulaşacak o sarı zarfı benim için hep sakla.
Postacı amcalar o kadar uzun yolda direksiyon başinda uyuya kalmazlarsa mektubum sana erişecektir muhakkak. Annem endişelenmememi söyledi. Belki de bir uçağın karnında gelecekmiş sana mektubum.
Sevgiler, Musab
@sebihadudak
Dünyanın En Uğur Böceği
Mevlana İdris Zengin eserleri, bir parça hüzün ve çokça felsefe içerir. Derdi olan yazar, derdinden yazar. Masallarda imgelerle sarıp sarmalayarak anlatır.
Toz pembe değildir onun sözcükleri, umut doludur ancak sorumluluk sahibidir.
Büyükken cok severdim, küçüğüm şimdi, başka türlü sevdim derdini. Küçükle küçük olan büyümeye dirençli yanım değil sadece, oğlum da çok sevdi onu. Derdine tercüman olan sözcükleri, ona eşlik eden harika Dağıstan Çetinkaya resimlemesini.
Tek çekincem var her seferinde.. Mütemadiyen duygulanan, sevgi kelebeği içli köfteme daha fazla duygu yüklemesi yapmasam mı?
Oysa her seferinde yanıltıyor beni. Kalbini aklıyla yoldaş edip sözcüklere bırakan yazar, duyguların ifade aracı olacak yeni kanallar açıyor minik okurun önünde.Büyüyeli, onu çevreleyen mikro dünyanın cam fanusu çatırdayalı, bin parçaya bölüneli çok oldu ya.. yine de korumak, kanatlarımın altına almak istiyorum gizlice.. Dünyada savaş ve yokluk yok sansın, kötü adamların içinde hep iyilik olacağını, ilelebet pişman olup yollarından döneceklerini..bu dünyanın cok daha iyi bir yer olduğunu düşünsün. Kandırarak koruyamam elbet onu ama umudunu elinden alamam. İnancın sağlam ve yumuşak kollarında umutla dua edelim isterim. Iyilik terazide kötülüğü dövsün diye!
Daha iyi bir yer olsun diye kendimizden başlayarak, kulaç atalım azimle. Okyanuslar aşmak ilk gayret kuşanmıs kulaçla başlar.. Öyledir elbet!
Dünyanın En Uğur Böceği, hüzünlü bir çocukla bir benekli böceğin masalı. Alışmış dilediklerine onu tutanların. Yeryüzünün bütün arpalarını isteyen eşek eşekliğini yapsa da daha neler işitecek kimbilir? Ama beklemediği bir şey olur. Burnuna konup dikkatini çekmeyi başardığı turuncu saçlı dalgın çocuk, bir dilek dilemez. Dilek değil, soru cümlesidir duyduğu.
Sonra, yine sorar çocuk:
"Biliyor musun, bir bomba bir evin üstüne düşünce ne olur?"
"Peki, bilir misin, bir anne artık hiç olmayacak, bu ne demek?"
...
"Birisinin yalnızlığını azaltırsan kalbinde üç çiçek açar."
Uğur böceği, çocuğun yalnızlığınj azaltmış mıydı bilmem ama uğur böceği artık yalnız değildi.
Dünyanın En Uğur Böceği
Yazan, Mevlâna İdris
Resimleyen, Dağıstan Çetinkaya
VakVak Yayınları
7+
*5,5 yaşla severek okuduk.
Toz pembe değildir onun sözcükleri, umut doludur ancak sorumluluk sahibidir.
Büyükken cok severdim, küçüğüm şimdi, başka türlü sevdim derdini. Küçükle küçük olan büyümeye dirençli yanım değil sadece, oğlum da çok sevdi onu. Derdine tercüman olan sözcükleri, ona eşlik eden harika Dağıstan Çetinkaya resimlemesini.
Tek çekincem var her seferinde.. Mütemadiyen duygulanan, sevgi kelebeği içli köfteme daha fazla duygu yüklemesi yapmasam mı?
Oysa her seferinde yanıltıyor beni. Kalbini aklıyla yoldaş edip sözcüklere bırakan yazar, duyguların ifade aracı olacak yeni kanallar açıyor minik okurun önünde.Büyüyeli, onu çevreleyen mikro dünyanın cam fanusu çatırdayalı, bin parçaya bölüneli çok oldu ya.. yine de korumak, kanatlarımın altına almak istiyorum gizlice.. Dünyada savaş ve yokluk yok sansın, kötü adamların içinde hep iyilik olacağını, ilelebet pişman olup yollarından döneceklerini..bu dünyanın cok daha iyi bir yer olduğunu düşünsün. Kandırarak koruyamam elbet onu ama umudunu elinden alamam. İnancın sağlam ve yumuşak kollarında umutla dua edelim isterim. Iyilik terazide kötülüğü dövsün diye!
Daha iyi bir yer olsun diye kendimizden başlayarak, kulaç atalım azimle. Okyanuslar aşmak ilk gayret kuşanmıs kulaçla başlar.. Öyledir elbet!
Dünyanın En Uğur Böceği, hüzünlü bir çocukla bir benekli böceğin masalı. Alışmış dilediklerine onu tutanların. Yeryüzünün bütün arpalarını isteyen eşek eşekliğini yapsa da daha neler işitecek kimbilir? Ama beklemediği bir şey olur. Burnuna konup dikkatini çekmeyi başardığı turuncu saçlı dalgın çocuk, bir dilek dilemez. Dilek değil, soru cümlesidir duyduğu.
Sonra, yine sorar çocuk:
"Biliyor musun, bir bomba bir evin üstüne düşünce ne olur?"
"Peki, bilir misin, bir anne artık hiç olmayacak, bu ne demek?"
...
"Birisinin yalnızlığını azaltırsan kalbinde üç çiçek açar."
Uğur böceği, çocuğun yalnızlığınj azaltmış mıydı bilmem ama uğur böceği artık yalnız değildi.
Dünyanın En Uğur Böceği
Yazan, Mevlâna İdris
Resimleyen, Dağıstan Çetinkaya
VakVak Yayınları
7+
*5,5 yaşla severek okuduk.
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Peri Bacaları ülkesinde, üç küçük yaramaz! Gökyüzünde süzülen balonuyla bulut toplayan Baloncu Dede'yi seyrederek uykuya dalarmış.
Baloncu dede çok ilginç bir adammış doğrusu! Tombul gri bulutların suyuyla sebzelerini ve çiçeklerini sularmış. Küçük beyaz bulutları ise çubuklara takar, üzerine renkli şeker serperek pamuk helva yaparmış.
Baloncu dede sadece bulut değil, masal da toplarmıs. Üç küçük yaramaz bu masalları dinlemeye doyamazmış. Üç.. yooo, dört küçük yaramazmış aslında onlar. Biri küçük oğlak, diğeri kuzu, beriki köpekmiş. Dördüncüsü de masalı okumakta olan insan yavrusu kelebekmiş.
Yine Feridun Oral'ın yazdığı ve harikulade biçimde resimlediği bu eser peri bacalarıyla çevrili kırlarda, çayır kokulu, güneş rengi bir masala götürüyor okuru.
Bir daha, bir daha gizlice binerek balonuna, Baloncu Dede'yle bulut topluyor okur.
Tadına doyulmaz bu hikayeyi okumak için uzun cümleleri sabırla eşikten atlatacak ustalıklı bir okuyucu gerekiyor. Ağır ağır okumalı, okurken bir yandan telefon karıstırılmamalı mesela. Göz ucuyla başka konulara kaçılmamalı. Zira Baloncu Dede bulutların arasında yitip gidebilir saniyeler içinde 😉💕
Dipteki not: Kitabı 6337.kere okuyuşumuz sırasında burada bahsetmediğim bir şeyi fark edip döndüm.
Efendim kitabın isminde de var olan "yaramazlık" ifadesi ve düşüncesi hikayenin devamında "Yarın size pamuk helva yok!"sözüyle perçinleniyor.
Yani bu hikaye yaramazlık yapan yavrular, ödül ve ceza içeriyor.
Mahrum kurallar ve sonucları in, ödül ve ceza out ise not düşmüş olalım ;)
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Yazan ve Resimleyen, Feridun Oral
Yapı Kredi Yayınları
3+ ve büyümeye dirençlilere!
Baloncu dede çok ilginç bir adammış doğrusu! Tombul gri bulutların suyuyla sebzelerini ve çiçeklerini sularmış. Küçük beyaz bulutları ise çubuklara takar, üzerine renkli şeker serperek pamuk helva yaparmış.
Baloncu dede sadece bulut değil, masal da toplarmıs. Üç küçük yaramaz bu masalları dinlemeye doyamazmış. Üç.. yooo, dört küçük yaramazmış aslında onlar. Biri küçük oğlak, diğeri kuzu, beriki köpekmiş. Dördüncüsü de masalı okumakta olan insan yavrusu kelebekmiş.
Yine Feridun Oral'ın yazdığı ve harikulade biçimde resimlediği bu eser peri bacalarıyla çevrili kırlarda, çayır kokulu, güneş rengi bir masala götürüyor okuru.
Bir daha, bir daha gizlice binerek balonuna, Baloncu Dede'yle bulut topluyor okur.
Tadına doyulmaz bu hikayeyi okumak için uzun cümleleri sabırla eşikten atlatacak ustalıklı bir okuyucu gerekiyor. Ağır ağır okumalı, okurken bir yandan telefon karıstırılmamalı mesela. Göz ucuyla başka konulara kaçılmamalı. Zira Baloncu Dede bulutların arasında yitip gidebilir saniyeler içinde 😉💕
Dipteki not: Kitabı 6337.kere okuyuşumuz sırasında burada bahsetmediğim bir şeyi fark edip döndüm.
Efendim kitabın isminde de var olan "yaramazlık" ifadesi ve düşüncesi hikayenin devamında "Yarın size pamuk helva yok!"sözüyle perçinleniyor.
Yani bu hikaye yaramazlık yapan yavrular, ödül ve ceza içeriyor.
Mahrum kurallar ve sonucları in, ödül ve ceza out ise not düşmüş olalım ;)
Baloncu Dede ve Üç Küçük Yaramaz
Yazan ve Resimleyen, Feridun Oral
Yapı Kredi Yayınları
3+ ve büyümeye dirençlilere!
Mucit Maymunun Denizaltısı / Meslekler
Baskısı tükenmiş bir seriden bahsedeceğim bugün size. Temin edemeyeceğiniz halde bahsedeceğim. Kimse onu temin etmeyi istemezse neden yeniden bassınlar ki?
Koray Avcı Çakman'ın yazdığı, Nilüfer Derici Ulaş'ın resimlediği Meslekler serisi ilk kitaplar gerçekten çok sevimli.
Oğlum henüz 2,5 yaşındayken bir markette sepete atılmıs halde görmüs ve tanesini 1 ya da 2 liradan alarak Pija Lindenbaum'un Papatya ve Kurtlar kitabının yanında, çantamıza yerleştirerek teyze evinin yolunu tutmuştuk.
Serinin dört kitabı var elimizde, dahası varsa da biz bulamadık.
Az metinli bol resimli, son derece yalın bu seri minikleri yeni sözcük ve kavramlarla tanıştırmıyor sadece.
Çözüm arama, üretme, yardımlaşma, dayanışma ve iş bölümü gibi çok sayıda konuda da tazecik kafalara fikirler veriyor.
Hoş tazecik kafaların da fikre pek ihtiyacı yok ama ;) İlle de kazanım, ille de ilaçsa aranan, serinin her kitabının iç kapağı "Dil Alanı, Bilişsel Alan, Sosyal-Duygusal Alan" gibi kategorilerde öngörülen kazanımlar hakkında açıklama içeriyor.
Serinin hiç değilse bu amaçlar gözetilerek yazılmıs olması da mühim.
Seri, "Ilk kitapların" bir kısmında olan nasihat, yerme gibi olumsuz parmak isaretleri içermiyor.
Hele, "Bak bu Merve, bunun gibi ol!"asla demiyor.
O sebeple olsa gerek uzun süre elimizden düşmediler. Hatta bir müddet, aynı dönemde edindiğimiz birçok kuşe kağıt, karton kapak, popüler kitabı geride bıraktılar.
Hadi kitabevlerine soralım, onlar da yayınevlerine sorsun. Ne dersiniz?
Meslekler/
Çiftçi Köstebek'in Kırmızı Traktörü
Mucit Maymun'un Denizaltısı
Fotoğrafçı Karga Gakgak
Herkesin Bir Mesleği Var
Arı Çocuk ya da Ya-Pa Yayınları
2+
Koray Avcı Çakman'ın yazdığı, Nilüfer Derici Ulaş'ın resimlediği Meslekler serisi ilk kitaplar gerçekten çok sevimli.
Oğlum henüz 2,5 yaşındayken bir markette sepete atılmıs halde görmüs ve tanesini 1 ya da 2 liradan alarak Pija Lindenbaum'un Papatya ve Kurtlar kitabının yanında, çantamıza yerleştirerek teyze evinin yolunu tutmuştuk.
Serinin dört kitabı var elimizde, dahası varsa da biz bulamadık.
Az metinli bol resimli, son derece yalın bu seri minikleri yeni sözcük ve kavramlarla tanıştırmıyor sadece.
Çözüm arama, üretme, yardımlaşma, dayanışma ve iş bölümü gibi çok sayıda konuda da tazecik kafalara fikirler veriyor.
Hoş tazecik kafaların da fikre pek ihtiyacı yok ama ;) İlle de kazanım, ille de ilaçsa aranan, serinin her kitabının iç kapağı "Dil Alanı, Bilişsel Alan, Sosyal-Duygusal Alan" gibi kategorilerde öngörülen kazanımlar hakkında açıklama içeriyor.
Serinin hiç değilse bu amaçlar gözetilerek yazılmıs olması da mühim.
Seri, "Ilk kitapların" bir kısmında olan nasihat, yerme gibi olumsuz parmak isaretleri içermiyor.
Hele, "Bak bu Merve, bunun gibi ol!"asla demiyor.
O sebeple olsa gerek uzun süre elimizden düşmediler. Hatta bir müddet, aynı dönemde edindiğimiz birçok kuşe kağıt, karton kapak, popüler kitabı geride bıraktılar.
Hadi kitabevlerine soralım, onlar da yayınevlerine sorsun. Ne dersiniz?
Meslekler/
Çiftçi Köstebek'in Kırmızı Traktörü
Mucit Maymun'un Denizaltısı
Fotoğrafçı Karga Gakgak
Herkesin Bir Mesleği Var
Arı Çocuk ya da Ya-Pa Yayınları
2+
Akşam Olunca
Yazar ve illüstratör Ella Burfoot'un "Akşam Olunca"sını keşfetmek çok keyifliydi doğrusu. Kitabevine girerken tek kitap alacağımız konusunda anlaştığım oğluma rağmen neredeyse icimdeki çocuk tarafından kandırılıyordum. Aramızda kalsın, belki de gizlice kandırılmış olabilirim.
Hemen listemize aldığım kitabı unutmadan sizinle de paylaşmak istedim.
Deniz neşeyle dans edip oyunlar oynarken pencereden odasına dogru usulca süzülen karanlığı farkediyor ve elinden tutarak dans etmeye onunla devam ediyor.
Daha pencereden süzülen karanlığı görünce ödü kopmayacaksa sizin küçüğün, pek eğlenceli bulacaktır bu tatlı hikayeyi.
Doğrusu ya "Sihirli Öpücük"le camları güneş resmiyle kapladıktan sonra, "Akşam Olunca"yla onunla arkadaş olma fikri pek güzel bir pekiştireç oldu.
Karanlık isimli bu yeni arkadaşı biz pek sevdik. 😃
Akşam Olunca
Ella Burfoot
Mikado Çocuk
4+
Zürafalar Ne Sever
Kendin gibilerle birlikte olmak güvende hissettirir. Sorgulamak ve ayağın altındaki zemini eşelemek zorunda değilsindir. Kendini kalabalığa bırakmak kolay ve konforludur üstelik. Onlar ne yapıyorsa, neyi tecrübe edip neyde karar kıldıysa sadece ona uyum sağlamak yeterlidir. Bazen düşünmeyi bile gerektirmez.
Peki rutine ve akışa kapıldığında gerçekte olup bitenleri, yanından geçip giden yaşamları, hayatın diğer parçalarıyla bir bütün olarak lezzetini ve gizini farketmen mümkün müdür? Ya da gerekli mi? Bilmem ki, bunu bir düşüneyim ben de..:)
Zürafalar Ne Sever, bir kıtırtı, şıpırtı ve mırıltı hikayesi. Zürafa Börti ve arkadaşları kıtır kıtır yaprakları yiyerek, şlirp şlörp su içerek, mırıl mırıl uyuyarak geçiriyorlar zamanlarını. Doğrusu harika illüstrasyonlarla birlikte bu halleri senkronize bir müzik şöleni güzelliğinde görüntülere sebep oluyor. Öte yandan, her gün aynı şeyleri yapmak da pek sıkıcı..
Neyse ki Börti birgün kayboluyor!
Evden çıkmak istemeyen, yeni arkadaslarla tanışmaya erinen, güvenli bölgesini asla ve kat'a terketmeyen miniklere gelsin!
*Kaybolmayı özendirmiyor canım, merak etmeyin.
Zürafalar Ne Sever
Bir Kıtırtı, Şıpırtı ve Mırıltı Hikayesi
Yazan ve Resimleyen, Kristyna Litten
Pearson
3+
Komşu Teyze
Çocuklarla yaşlılar arasında gizemli ve saygın bir köprü inşa eden bir hikaye Komşu Teyze. Avusturyalı yazar Heinz Janish'in yazdığı, Helga Bansch'ın resimlediği eser maharetli, derdi olana yetişen, çocukları pek seven, sevgi dolu, yardımsever komşu teyzelerin masalı.
O sebeple olsa gerek, pek bizden, pek sıcacık.
Tam böyle bir komşumuz var bizim de. Şimdilerde üzgün ve mahsun..Hayat arkadaşını kaybetmesinin avuntusunu komşu çocuğunda bulan.
Birbirlerine dost ve yaren olan bir küçük insanla bir "kocamış çınar" onlar.
Küçük oğlum için yaşlılık çok korkunçtu uzun süre. Anne ve babasının yaşlandığı, sonra da öldüğü kabuslar gördüğü dahi olmuştu. Aile büyükleri çok uzaklarda olduğundan bu korku pekişiyor olmalıydı.
Anneanne ve dedesi hayatımızın tam merkezinde, evimizde bizimle yaşamaya başladıktan sonra buruşuk bir ten, ağarmış saçlar ve masallar dökülen dudaklar esrarengiz bir etki bırakır oldu onda. Anneannesinin türkülerinden, dedesinin titreyen elleri ve gül yüzünden hikayeler dinledi.
Yeni başlayanlar ve yolu çoktan yarılayan çınarların bu sıradışi bağı o kadar derin ve besleyici bir kaynak ki..
Komşu teyzelere iyi bakmalı, hikayelerini iyi dinlemeli 😉
Yazar, eserinin sonunda, komşu teyzenin mahafetlerine uçmayı da ekliyor ki pek manidar doğrusu. Komşu teyzeler, neneler, dedeler uçup göçmeden kanatlarına konmalı!
Komşu Teyze
Yazan, Heinz Janish
Resimleyen, Helga Bansch
Yapı Kredi Yayınları
Yapı Kredi Yayınları
5+
Önemli not: Resimlemelerle ilgili bizi ozellikle rahatsız eden şeylerden bahsediyorum genelde. Bahsetmediklerimi hassasiyeti daha yüksek olabilecekler için iç resimlere alıyorum. O nedenle listenize almadan once blogdan incelemenizi öneririm.
Önemli not: Resimlemelerle ilgili bizi ozellikle rahatsız eden şeylerden bahsediyorum genelde. Bahsetmediklerimi hassasiyeti daha yüksek olabilecekler için iç resimlere alıyorum. O nedenle listenize almadan once blogdan incelemenizi öneririm.
Pezzettino*
Neyin parçasıyım ben? Kimin parçasıyım?
Senin mi, yoksa senin mi? Yoksa az ötedekinin mi?
Birinin parçası olmalıyım..hele de bu kadar küçüksem.
Pezzettino'nun ait olduğu bütünü ararken çıktığı bu yalın ve etkileyici yolculuk, yuvarlanıp pek çok küçük parçacığa bölünmesiyle son buluyor.
Artık biliyor ki o da birçok küçük parçacıktan oluşuyor.
Resimlemesinden hikayesinin yalınlığına dek her satırı ve her sayfasında keyifle yolculuk yaptığımız eser, Yüz Yüz ve Frederick'le tanıdığımız yazar Leo Lionni'ye ait.
Kendisini önce annesinin bir parçası sanan her yeni doğan için, bir bütüne ait olma ihtiyacındaki her evvel doğan için, henüz büyümemiş olanlara ve büyümeye dirençlilere harika bir hikaye bu!
Çocuklar ne kadar çok küçuk parçadan oluşuyorlar bir bilsek! Bize ait olmayan ve bizden olmayanlarla birlikte ne çok parçadan..
Pezzettino
Leo Lionni
Elma Çocuk
4+
*pezzettino: parçacık.
Yazar ve Pezzettino hakkında daha çok malumat için Bir Dolap Kitap tanıtımını okumanızı öneririm.
Üç Haydut
Haydutları kim sever ki? Belki maceralı öyküleri, heyecanı ve illa ki mutlu sonla bitecek iyilik-kötülük mücadelesini sevenler. Mesela ben, mesela minik okur:D Ya siz?
Üç Haydut görüp görebileceğiniz en iyi kapli ve yardımsever haydutlarla tanıştıracak sizi. En iyi kalpli dediysek, nihayetinde haydut onlar!
Her insanın içinde var olduğuna inanmak istediğimiz iyilik cevheri parlayınca, kimsesiz çocukların hamisi birer kahramana dönüşen haydutlar hem de.
Nasılı ise çok eğlenceli!
Bu hikayeyi illa ki okuyun!
Kötülük denen karanlık devden nasıl da ışıltılı iyilikler doğabildiğinin hikayesiyle umut dolun !
Hans Christian Andersen Çocuk Edebiyatı ödüllü, Fransız yazar ve illüstratör Tomi Ungerer'in Türkçe'ye çevrilen ilk kitabı "Üç Haydut".
Kitapları 28 dile çevrilmiş olan yazarın yetişkinler için de dahil olmak üzere 140 adet yayınlanmış kitabı var.
Üstelik bu etkileyici kariyer bundan ibaret de değil.
Üç Haydut'un hem de Türkçe Dublajlı bir de animasyonu var, hemen burada:
*Animasyon icin yaş alt sınırı kitaptan farklı olarak 7 olmalı. 7 yas ve ustuyle daha kucukler icin olacagindan daha az korkutucu ;)Ikinci husus, filmde kitapta olmayan cokca korkutucu unsur var. Once filmi izlerseniz, yaniltabilir.
Üç Haydut görüp görebileceğiniz en iyi kapli ve yardımsever haydutlarla tanıştıracak sizi. En iyi kalpli dediysek, nihayetinde haydut onlar!
Her insanın içinde var olduğuna inanmak istediğimiz iyilik cevheri parlayınca, kimsesiz çocukların hamisi birer kahramana dönüşen haydutlar hem de.
Nasılı ise çok eğlenceli!
Bu hikayeyi illa ki okuyun!
Kötülük denen karanlık devden nasıl da ışıltılı iyilikler doğabildiğinin hikayesiyle umut dolun !
Hans Christian Andersen Çocuk Edebiyatı ödüllü, Fransız yazar ve illüstratör Tomi Ungerer'in Türkçe'ye çevrilen ilk kitabı "Üç Haydut".
Kitapları 28 dile çevrilmiş olan yazarın yetişkinler için de dahil olmak üzere 140 adet yayınlanmış kitabı var.
Üstelik bu etkileyici kariyer bundan ibaret de değil.
Üç Haydut'un hem de Türkçe Dublajlı bir de animasyonu var, hemen burada:
*Animasyon icin yaş alt sınırı kitaptan farklı olarak 7 olmalı. 7 yas ve ustuyle daha kucukler icin olacagindan daha az korkutucu ;)Ikinci husus, filmde kitapta olmayan cokca korkutucu unsur var. Once filmi izlerseniz, yaniltabilir.
Haydutların aslında hiç de o kadar korkutucu olmayan alaybozan tüfeği, karabiber körüğü ve kırmızı baltaları önce sizi biraz ürkütebilir. Hele o baltayla yağmaladıkları arabaların tekerleklerini parçaladıklarını gördüğünüzde! Bazılarınız kitabın kapağını hızla kapatıp aldıkları yere geri koyacaktır. O yüzden.. ona bir şans verin olur mu? Bayılacaksınız!
Ya da belki de bayılmayacaksınız :D Siz bilirsiniz tabii..
Üç Haydut
Tomi Ungerer
Mephisto Çocuk
5+
Sit Nene'nin Masalları
Dün gece, bilmiyorum kaçıncı kere Sit Nene'nin Masalları'nı okuduk minnakla. Ama ah o başka masallar vaadeden son cumle yok mu! Hani anne bu masalların devamı, hani diger kitap diye sorduran. Bu sefer pes ettim ve bir anlaşmaya razı oldu. Ben sana Meltem'le Ertem'in başka bir masalını anlatacağım. Aslına bakarsan uyduracağım. Ama gecenin bu saatinde bir masal uydurmam demek hemen uyumam gerek demek. Yani başka kitap için enerjim kalmayacak demek. Kabul mü, kabul. Madem öyle başlıyorum dedim. Gözleri çipil çipil, kikirdeyerek bekliyor heyecanla. Başladım anlatmaya!
Meltemle Ertem bir gün,
guneşli bir sabaha uyanmışlar yine.
Meltem Ertem'e,
Ertem Meltem'e bakarken uyku mahmuru,
Mutfakta tıkır mıkır sesler bir yabancı mamülü.
Ertem seslenmiş anne, diye,
Meltem seslenmiş, hele bir dur!
Inmişler ki sizin tekir kedi!
Oturmuş kapinın önüne yalanıyor biteviye!
Kapı gıcırtıyla açılmış,
Kedi mırıltıyla kaçışmış.
Anneleriymiş gelen elinde Sarıkız'ın sütüyle
Oturup katık etmişler bir bütün ekmeğe.
Karinları tok, sirtları pek çıkıvermişler derenin kenarına.
Meltem yeşil küçuk bir tane bulmuş,
Ertem siyah büyük bir tane..
Bir sürü renkli taş toplamış, ativermişler kovalarına.
Onlar tinimini alırken yol, bir mırıltı, ardından bir gürültü!
..homurtular bağırtılara karışınca
şaşıp kalmışlar oracıkta!
Her yere bakmışlar, her taşı kaldırmış, her çiçeğe sormuşlar,
bulamamışlar bağıranları!
Sarıkız ne yediyse dün yaylada, dokunmuşsa demek sütü..
eh, koyulmuşlar tekrar yola..
her adımda artan homurtular durmaz olmuş.
Kulak kabartmıslar ki o da ne!
Boşaltmıslar kovalarını dere kıyısına.
Taşların arasında kavga eden yaramazları aramıslar.
Ne bir böcek, ne bir çiçek, ne küçük bir peri ne hayalet!
yokmuş işte burada hiçbiri!
Tam da o sırada hıçkırık tutmasın mı yeşil çizgiliyi!
hah! Demiş Ertem, hıh demiş Meltem?
"Derdiniz nedir sizin, nicin kavga keder?"
Başlamıslar taşları konuşturmaya, dertleri neymiş anlamaya!
En kederlisi almış sözü, başlamış anlatmaya.
Göllerin üstünde sekerdik,
çocukların ellerinde oyunlarda zıplardık.
beş taştık, dokuz taştık, biz bu işe çok şaştık.
oynarken biraktılar da , öfkelendiklerinde aldılar ellerine bizi,
öfkeli ellerde oyunu unuttuk.
O gun bu gündür kavgadır, homurtudur işimiz
...
ehihi tabii biraz değisıklikle aktarıyorum şimdi size. Zira dilden çıkıp uçtular bir bir. Masal doğuran masallardan annelerin dillerine ilham olası bu masal son kütüphane ganimetlerimizden.
Ayşe Kulin'in yazdığı, Müjdat Gezen'in resimlediği Sit Nene'nin Masalları, eski usul nene nasihati içeren "korkunçlu, morkunçlu" haline rağmen ve beraber cok keyifli!
Korkunç masalları seven 6+ cocuklara okunabilir, ardından da icinize bir Sit Nene kaçarsa sizin de.. uydurulabilir 😀
Ne diyormuş Sit Nene?
Ormana gitmesin çocuklar tek başlarına, anne babalarını merakta bırakmasınlar.
Insanın iyisi kötüsü olduğu gibi, sebze meyvenin, hayvanın da vardır kötüsü iyisi.
Sit Nene'nin Masalları
Afacan Kardeşler Ertem ile Meltem'in Orman Macerası
Yazan, Ayşe Kulin
Resimleyen, Müjdat Gezen
Artemis Çocuk
6+
