Birimizi diğerine "öteki"yapan şeylerin anlamsızlığı bir tarafa hakikaten farklı mıyız o kadar?
Okur, Ö.T.E.K.İ (Örgütlenen Tuhaf Kızlar Erkekler İleri) örgütünün cebren ve hileyle dahil edilmiş asli üyesi Franz'ın omuzlarının üzerine tüneyerek izliyor olanı biteni.
Farklı ile normal arasındaki incecik, belirsiz çizginin nasıl insan marifetiyle üstünden geçildiğini, nasıl bir karanlık yarığa dönüştüğünü izliyor.
Ama daha çok da, bu karanlık yarığın gerçek bir yarık değil de gülünç bir illüzyondandan ibaret olduğunu.
Çılgın ve tıslayan kardeş Janika'nın "öteki" fakat güçlü karakteri hikayenin yapı taşlarını birbirine eklemliyor. Ötekiyken de güçlü olunabilir mi? Peki bunun için muhakkak senin gibi olanlara mı ihtiyaç duyarsın?
Janika kendisi gibi olanları, hatta ailenin normal çocuğu olan abisi gibi "geçici anormalleri" bir araya getirdiğinde, aslında tükenmekte olan gücünün bayrağını inşa ettigi kulenin tepesine dikmiş oldu.
Ve o bayrak el birliğiyle o tepede tutuldu.
Farklı olanların biraradalığı ile kurulan her tür irili ufaklı topluluğun fertlerine kazandırdığı özgüvenle neredeyse bir mücevher gibi parlıyor çocuklar hikayede.
Yargılanmadıkları, aşağılanmadıkları, sadece zayıf değil güçlü yönleriyle dikkat çektikleri bir toplulukta olmakla sıkıştıkları çemberin dışına çıkıyorlar.
Çemberin içindeki sistem, zayıf yönlerini yüzlerine vuran karnelerle dolu. Okulda ellerine tutuşturulan karneler ve insan iliskilerinde havaya asılı skor tabloları ve etiketlerle dolu karneler içinde Ö.T.E.K.İ tam da sistemin tekerine çomak sokuyor.
Matematik'ten anlamıyorsam ne olmuş yani?
Neden resme olan yeteneğimi geliştirmek icin harcayacağım zamanı ve enerjiyi matematikte iyi olma iddiasına heba edeyim ki?
Ya da tersine?
Bir anda küçük bir trafik kazasıyla, bir kariyer kazasıyla, iflasla, ya da genetik aktarım sürpriziyle çizginin diğer tarafına geçebiliriz. Bir anda "öteki"olabiliriz. Ve yine bir anda işler yeniden tersine dönebilir diyebilirsek "öteki" hakkında tekrar konuşabiliriz.
Akran zorbalığı denilen şey yetişkin akranların dünyasına da yabancı olmasa gerek.
Madridli yazar Pedro Mañas'ın sürükleyici, mizahi dili ve okurun düş gücüne yer açan yalın resimlemesiyle sadece çocuk okurun değil, yetiskin okurun da özdeşim kurmakta zorlanmayacağı Ö.T.E.K.İ'yi çok sevdik.
9 yaş üstü icin değerlendirildiğinde o yaş çocuklarının gündelik yaşamında fazlasıyla var olan argo konuşmaları ve aşk temalı satır arası hikayeler içeriyor olmasını ise sakıncalı bulmadım.
Ancak hassas filtreler için not düşmüş olayım.
Ö.T.E.K.İ (Gizli Topluluk)
Yazan, Pedro Manas
Resimleyen, Javier Masquez
Çeviren, Saliha Nilüfer
Özgün Adı, Los O.T.R.O.S
104 sh.
İletişim Yayınları
9+ ve büyümeye dirençlilere
kitap efsoo
YanıtlaSil