Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Masal Battaniyesi
Bir masal battaniyesi yoktu boylu boyunca yere serili..ranzamızda oturur okuduğumuz kitaplardan alıntılar yapar, bazen de iki yatak arasındaki suntaya kitap cümleleriyle türlü çeşit resimler yapardık. Aylar, yıllar sonra kimilerinden utanır, bayağı bulur üzerlerine kartpostallar yapıştırır, bazen de kardeşler arası mesaj panosu olarak kullanırdık.
Çocukluğuma dair hatırlayabildiğim en eski hatırada masal anlatıcısı yine bizzat benim.
Mahallenin çılgın veletleri sabahları gözümüzün çapağı kurumadan en uzun merdivenli apartmanın girişine tüner gördüğümüz rüyaları anlatırdık. Artık nasıl rüyalarsa onlar(!?) değme masallara taş çıkarırlardı.
Bir süre sonra teker teker itiraflar geldi.. rüyalar o kadar monotondu ki herkes birşeyler uyduruyor ve gördüklerini değil görmek istediklerini anlatıyordu. :) Basbayağı rüya diye, hayallerimizi yutturuyorduk yani birbirimize.
Mahalledeki bu 'hayal atölyeleri' ve Trt Radyo Tiyatrosu çocuklugumdan yetişkinliğime kadar uzanan bambaşka bir lezzet katmıştır hayatıma.
Biz küçücük birer çocukken Adile Naşit'in masal anlatıcılığıyla kazımıştık zihnimize 'Masalcı Nine' karakterini.
O yüzden hep bir masalcı nine aradık, bulduk, bulamadığımızda aramızdan birini bu göreve atadık :)
Öyle ki akraba ziyaretlerinde evde toplaşan miniklerin 'masalcı abla'ları olduk. O kadar kanıksanmıştı ki bu durum yol +yemek +ssk , tam mesaiyle istihdam edilen bir masalcı abla gibi her toplantıda annelerin küçük birer kaş hareketiyle çocukları toplama görevi bize düşer oldu. Uydurmak bir tarafa, çocukların sonsuz hayal gücü ve hoşgörüleriyle inanılmaz seyahatlere dönüşürdü bazen.
Geçen gün çok sevdiğim bir arkadaşım bizim minikler oynarken kitaplıktan "Masal Battaniyesi"ni cekip elime verdi. O'nun tavsiyesiyle elimize alıp okuduk kurabiyemle ve pek sevdik :)
Soğuk iklimlerin beyaz kadifeden tenli, pembe yanaklı, tonton insanlarını resmeden çizer Elena Odriozola öyle iyi iş çıkarmıştı ki hikayenin nerede geçtiği ve hatta neler olmuş olabilecegi hakkında mükemmel bir öngörü edindik.
Bir yardımlaşma ve dayanışma hikayesi 'Masal Battaniyesi'..
Buz gibi havada sobadan gelen çıtırtıların sesi gibi sıcacık.
Karlı dağların derinliklerinde yaşayan Masalcı Nine, kocaman masal battaniyesinin yünlerinden söktüğü iplerle örer Nikolay'ın pofuduk çorabını..artık üşümesin Nikolay..
Masalcı nine sökmeye ve örmeye devam ettikçe masal battaniyesinin üzerine sığışan çocukların da alanı gitgide daralır..
Sonrası? Gülümseten bir dayanışma öyküsü..
Masal Battaniyesi
Ferida Wolff / Harriet May Savitz
Çocuk Cenneti Kitaplığı
Nesin Yayinevi
0 - 7 yaş
ve büyümeye dirençliler için ;)
Çocukluğuma dair hatırlayabildiğim en eski hatırada masal anlatıcısı yine bizzat benim.
Mahallenin çılgın veletleri sabahları gözümüzün çapağı kurumadan en uzun merdivenli apartmanın girişine tüner gördüğümüz rüyaları anlatırdık. Artık nasıl rüyalarsa onlar(!?) değme masallara taş çıkarırlardı.
Bir süre sonra teker teker itiraflar geldi.. rüyalar o kadar monotondu ki herkes birşeyler uyduruyor ve gördüklerini değil görmek istediklerini anlatıyordu. :) Basbayağı rüya diye, hayallerimizi yutturuyorduk yani birbirimize.
Mahalledeki bu 'hayal atölyeleri' ve Trt Radyo Tiyatrosu çocuklugumdan yetişkinliğime kadar uzanan bambaşka bir lezzet katmıştır hayatıma.
Biz küçücük birer çocukken Adile Naşit'in masal anlatıcılığıyla kazımıştık zihnimize 'Masalcı Nine' karakterini.
O yüzden hep bir masalcı nine aradık, bulduk, bulamadığımızda aramızdan birini bu göreve atadık :)
Öyle ki akraba ziyaretlerinde evde toplaşan miniklerin 'masalcı abla'ları olduk. O kadar kanıksanmıştı ki bu durum yol +yemek +ssk , tam mesaiyle istihdam edilen bir masalcı abla gibi her toplantıda annelerin küçük birer kaş hareketiyle çocukları toplama görevi bize düşer oldu. Uydurmak bir tarafa, çocukların sonsuz hayal gücü ve hoşgörüleriyle inanılmaz seyahatlere dönüşürdü bazen.
Geçen gün çok sevdiğim bir arkadaşım bizim minikler oynarken kitaplıktan "Masal Battaniyesi"ni cekip elime verdi. O'nun tavsiyesiyle elimize alıp okuduk kurabiyemle ve pek sevdik :)
Soğuk iklimlerin beyaz kadifeden tenli, pembe yanaklı, tonton insanlarını resmeden çizer Elena Odriozola öyle iyi iş çıkarmıştı ki hikayenin nerede geçtiği ve hatta neler olmuş olabilecegi hakkında mükemmel bir öngörü edindik.
Bir yardımlaşma ve dayanışma hikayesi 'Masal Battaniyesi'..
Buz gibi havada sobadan gelen çıtırtıların sesi gibi sıcacık.
Karlı dağların derinliklerinde yaşayan Masalcı Nine, kocaman masal battaniyesinin yünlerinden söktüğü iplerle örer Nikolay'ın pofuduk çorabını..artık üşümesin Nikolay..
Masalcı nine sökmeye ve örmeye devam ettikçe masal battaniyesinin üzerine sığışan çocukların da alanı gitgide daralır..
Sonrası? Gülümseten bir dayanışma öyküsü..
Masal Battaniyesi
Ferida Wolff / Harriet May Savitz
Çocuk Cenneti Kitaplığı
Nesin Yayinevi
0 - 7 yaş
ve büyümeye dirençliler için ;)
Ramazan Ayı'nda bir Mimar Sinan Camii Gezisi
Astım sıkıntısıyla uyandığım bir günün sabahında hiç de enerjim yokken sevgili dostumdan gelen bir telefon..ve hooop! İki küçükle Mimar Sinan Camii'ndeyiz. Küçükler kozalak toplayıp, ağaçların altında koştururken biz de bu kısa serbest zamanı degerlendirip iki lafın belini kıralım dedik. Ama yok anam, çocuktan başka mesele konuşamaz olmuşuz. Bırak işte, eğleniyorlar, tasaları yok. Dünyanın kalanına dön..ama yok! İlle de biricik çocuklarımız.
Klasik parktan, gemi parka, gemi parktan kule parka..ille de park bu arada :)
Kozalaklarımızı çantalarımıza doldurup heyecanla gitmeyi bekledikleri camiye girdik.
Camilerdeki çocuk dokunulmazlığının mutluluğuyla özgürce koşup alabildiğine oynadı minik kurabiyeler.
Sonra da camii içinden çarşıya inen merdivenleri kullanarak alt kattaki kitapçıya uğramaya karar verdik. Kitapçı çok hoş göründü gözümüze, geçmişte de bir iki kere uğramışlığım vardı ancak bu sefer çocuk kitapları bölümündeki masa ve sandalyeleri görerek daha bir kanım ısındı. (Algıda seçicilik olsa gerek yeni fark ettim)
Kitap raflarında Kültür Aş.'den çıkan Mevlana İdris kitaplarını görünce heyecanlandık. Ambalajlı çocuk kitabı serisinin birini kitapçıya göstererek ambalajı açıp açamayacağımızı sorduk. Neyse ki izin çıktı. (!) Arkadaşım kitabı incelerken minikler de merakla çevresini sarmıştı. Kitabı okuyup aslında serinin diğer kitabıyla daha çok ilgileneceklerini düşünerek kitapçıya gitti arkadaş. Aldığı yanıt: 'Hayır! Burası sey değil! Onun ambalajını da satın alınca açarsınız artık!" oldu.
Haklı tabii.. Orası şey değil ki. Bir kitapçı için de pek 'şey'sayılmaz gerçi burası.Artık neyse bu şey. Kütüphane?
Çok şey değil, listeden bir kitapçı eksilmiş oldu. Nasip..
Keyfimizi bozmadık.. Birkaç ay önce açılan Düştepe Oyun Müzesi'ni de ziyaret etsek diye düşündük ancak hava koşullarıyla, sınırlı zamanın hain işbirliği sonucu vazgeçtik.
Dönüş için yetişilecek yerler, yapılacak şeyler anne kişisinin zihninde listelendi ve yola revan olduk.
Zilyon tane irili ufaklı kedi sevdiği, bol molalı bir eve dönüş yolunda ansızın bir mola habercisi daha geldi.
-Anneeeaaa baksana ne şeker kediii, bunu da sevebilir miyim?
Zaten kedi menzile girdiği anda eşkâlini almış, olası hasar tesbitinde bulunmuş, peşinen hükmümü vermiş olan ben:
-Oğlum kedicik ıslanmış ve çamurlanmış bence başka zaman sevelim.
-ama anne..(burada uzun uzun cümleler, itirazlar falan vardı)
-yavrucuğum yaralı üstelik, bak hafiften aksıyor. Hırçın olabilir, hadi gel.
-neaaa?! Yaralı mııı?( Sarkan alt dudaktan çıkan bir sitem) inşallah çantanda bandaj vardır anne, çok yazııık
-oğlum ben veteriner değilim ki, üstelik sen de yaralanıyorsun geçiyor değil mi? Kötü değil.. İyi olacaktır, üzülme.
Kedinin peşinden gideyazan oğlan güc bela ikna edilir, sonra da ahhh ya gerçekten kötüyse diye bu sefer de iç sesle boğuşulur.
Bu kafa ve çene kombinasyonuyla bizim iki dakikalık market yolculuklarımız bile maceraya (!) dönüşüveriyor işte böyle. Hayır de bırak! Sebep söylemeyiver.
Her zamankinden daha sakin olmalıyım diye kendi kendime söylenirken içli köftem molalarına yaptığım itirazlardan içlenmiş, hırçınlıkta yeni aşamalar deniyor. Baktı olmadı : 'Hatalıyım komutan annem! Beni affet. Elini bırakıp koşmayacağım..bide marketlere girmeyeceğim. Artık sana komutan anne diyeceğim çünkü sen herşeyi bilirsin! ' demesin mi?!
-Komutan anne mi?
-Evet, bence sana çok yakıştı.
-Ben pek sevmedim, anne demen hoşuma gider.
Hiç de tehlikeli olmayan sıradan bir kaldırım kenarında hiç de tehlikeli olmayan adımları atmadan önce, acemi ip cambazı gibi dizlerini bükerek;
-Anne! Burada yürüyebilir miyim? Bak senden izin aldım!
-!?!?
Hayır de bırak mı demiştim? Aaaay ayy!
Demek komutan anne ha! :)
Büyüklere Oyun Zirvesi!
İki çocuk gücünde tek cocuk annesinin bir gününe dairdir. *
Neredeyse bir aydır ertelediğim bu yazıyı nihayet evdeyken, içerde beni bekleyen işleri ertelemek için bahane olarak kullanıyor ve bugün yazıyorum. Bu da böyle bir itiraf :)
Öncü Eğitimciler'in düzenlediği II.Eğitici Oyunlar Zirvesi bahsedeceğim şey..
15 Mayıs Cuma akşamı sonraki gün katılacağım zirvenin heyecanıyla enerjimin doruklarındayken, birden allerjik ajanlar vücudumu istila ediverdi!
Yetmezmiş gibi ben zirvedeyken oğluma eşlik edecek olan babasının ertesi gün tam gün mesai yapmasını gerektirecek acil bir işi olduğunu ögrendim.
Dakikalar geçtikçe o bir günlük eğlence ihtimalim ortadan kalkmaya başladı. Eğlence dedim, evet!
Eğitici oyunlar zirvesi benim nazarımda tam da büyüklere oyun manasında çünkü!
İsaretleri takip ederek ; "Zaten benim neyime degil mi? Ne işim var ki orada? İşe ve hatta Ev-Ofis calışmasına bile dönemezken..aaamaaan!"
..diye kendi kendime söylenirken bugünü güzel degerlendirelim bari düşüncesiyle yakın arkadaşımı aradım. Meger düşük ferritinin bir numaralı zanlısı oldugunu kabul ettiğim dikkat dağınıklığım bana bir oyun oynamışmış. Telefonun diger ucundaki sevgili arkadaşım,
"e demiştim ya bana bırak diye! Hadi hadi hemen! Oynarlar, sen git" deyiverdi.
Sanki bir eğitimci toplantısı değil de süper kahramanların dünyayı kurtarma planlarını konuşacakları gizli buluşmaya gidiyorum! Daha neler neler yükledim bir bilseniz bu bir günlük serbest zamana! Öyle böyle değil yani! :)
Sabah bildirilerini kaçırmış olarak zirvenin yapılacağı mekana ulaşmaya çalışırken "Din Egitiminde Oyun ve Eğlenceli Etkinlikler" atölye yöneticisi Ayşe Macit'le tanıştık. Bu hoş karşılaşmanın ardından okula vardığımda önceki bildirilerin sonuna ancak yetişebilmiştim.
Hoş o kadar güzel karşılanmış olmak bile benim açımdan zirveyi başarılı kılmıştı. Güzel karşılanma derken, girişteki güler yüzlü ve ilgili karşılama komitesinden de bahsediyorum.
Yemek molasından sonra Derin Beyin'le tanıştırdı bizleri Oğuzhan Gözek. Eglenceli oyun ve egzersizlerle beynin performansını artırmayı amaçlayan Derin Beyin, Almanya'da uzun yıllardır uygulanan bir eğitim yöntemine dayanıyor. Derin Beyin'in kurucusu, eski antrenör ve eğitimci Oğuzhan Gözek bildirisine "ezberci eğitim sistemini degiştirme"mottosuyla başladığında gözlerimdeki pırıltı birkaç saniyeliğine çevremi ışıtmış olabilir.
Zira tam da şikayet ettiğimiz tek düzeleştiren, törpüleyen ve aslında gelecekte fark oluşturacak taze zihinleri yavaş yavaş androide çeviren sistemi tehdit ediyor bu cümle!Gözek, İlkögretimle birlikte kapandığını ifade ettiği sağ beyin aktivitelerinin yetişkinlerde de büyük oranda kapalı olduğunu söyledikten sonra hep birlikte biraz oyun oynadık!?
Body-code, body orff ve koşullanma üzerine egzersizlerle gerçekten eğlenceli oldugu kadar da şaşırtıcı keşifler yaparken bir salon dolusu deliye benziyorduk.Derin Beyin'le ilgili daha fazla sey öğrenmek isterseniz buradan buyrun.
Hemen sonrasında çok degerli bir başka eğitimciyle tanıştık. Hatice Cücü'nün sosyo-ekonomik olarak sıkıntılı bir bölgede inancı ve kişisel mücadele azmiyle başardıklarını dinleyerek ilhamla dolduk. Ögrenmenin en büyük aktörü olan oyunu egitimine aktif olarak dahil etme yöntemleri bir anne olarak umudumu artırdı.Okul sıralarına çizilen dama ve santranç gibi oyunlar, okul bahcesinde yere çizilen seksekle sokak oyunlarına ilginin artırılmış olması çok guzel örnekler.. Kimimize basit gelebilecek bu şeyleri yapmak bürokrasinin bir numaralı kaide olduğu eğitim sistemimizde sıkıntılı ve zor bir adım olabiliyormuş onu da öğrendik.
Peşinden tecrübeli eğitimci Güllü Kazak'ın heyecanını hissettik sahnede. Heyecanının kaynağı ÇOSKK'la tanıştırdı bizleri.Uzun adıyla Çocuk Oyunları ve Spor Kulüpleri Federasyonu ÇOSKK, Türkiye'de artık sokakta oyun oynama imkanları olsa ya da bilgisayarlarını terketseler bile ne oynayacaklarını bilmeyen çocuklara geleneksel sokak oyunlarımızı hatırlatmaya çalışıyor."Oyun ciddi bir iştir, biz oyunu oyun sandık" diyor Güllü Kazak. "Egitimde dünya bindiği dalı keserek kendi yetiştirdiği kuşağı ziyan ediyor."Çoskk hakkında merak ettikleriniz varsa buradan buyrun.
Peşinden tecrübeli eğitimci Güllü Kazak'ın heyecanını hissettik sahnede. Heyecanının kaynağı ÇOSKK'la tanıştırdı bizleri.Uzun adıyla Çocuk Oyunları ve Spor Kulüpleri Federasyonu ÇOSKK, Türkiye'de artık sokakta oyun oynama imkanları olsa ya da bilgisayarlarını terketseler bile ne oynayacaklarını bilmeyen çocuklara geleneksel sokak oyunlarımızı hatırlatmaya çalışıyor."Oyun ciddi bir iştir, biz oyunu oyun sandık" diyor Güllü Kazak. "Egitimde dünya bindiği dalı keserek kendi yetiştirdiği kuşağı ziyan ediyor."Çoskk hakkında merak ettikleriniz varsa buradan buyrun.
Bu arada dinleyiciler arasından yapılan bir katkıyla Uluslararası Oyun Derneği IPA'dan haberdar olduk. Her üç yılda bir gercekleştirdikleri konferansın geçtiğimiz yil İTÜ Taşkışla kampüsünde yapıldığını duydum, ilgilisine duyurulur. http://ipaworld.org 'dalar.
Münire Berna Beşkese hanımın bildirisine gelirsek sunum bir dinleme-anlama etkinliğiydi. Anlattıgımızın nasıl anlaşıldıgı, anlatılandan ne anladığımız, bakış açımıza ve düşünce biçimimize sinen birikimlerimiz ve farklılıklarımızın aynası oldu etkinlik. Okullarda anlamayı, yorumlamayı, kavram algısını, soyut düşünme yetenegini artıracak keyifli bir alıştırma örneği izledik iki gönüllü ögretmenden. Oyun hamuruyla dikey olarak sabitlenen bir strafor panelin iki yanına konumlanan kişiler birbirlerine oyun hamuruyla yapacakları nesneyi anlattılar ve sonrasında panel ortadan kalktığında ne anlattıkları ve ne anladıklarıyla yüzleştiler :) Bana göre tüm bunların ötesinde bu etkinliğin en büyük kazanımı bakış açısı farklılıklarını anlamaya bir adım daha yaklaştırıyor olmasıydı.
Sabahki hoş karşılaşmanın ardından kaçınılmaz olarak katıldığım Ayşe Macit 'in atölyesi de çok ilham vericiydi. Her adımda çok keyif aldığım atölyede en yararlı bulduğum etkinlik 8.sınıf ögrencilerinin Kainatın Düzeni ve yaratıcıyla ilgili sorularına ışık tutacak drama örneğiydi.
Videoda tamamen serbest biçimde ayı, güneşi, yıldızlar ve gezegenleri temsil eden çocukların kararsızlık ve liderlik mücadelesinin karmaşasıyla düzeni sağlayamayışlarını izledik. Ardından bir düzen kurucunun yonlendirmeleriyle /TEK düzen kurucunun (buradaki ornekte öğretmen) düzenin ne kadar sorunsuzca kuruldugu ve işlediğini gördük.
Zirveye katılmak isteyip katılamayan sevgili arkadaşlarım..bu yazı en çok da sizin için. Beklentilerinizi ve birşeyler kaçırıp kaçırmadığınızı değerlendirdikten sonra belki de zirvenin 3.sünde birlikte oyun oynarız dedim, ne dersiniz?
Hem belki bu sefer, bildirilerin tamamını dinleyebilirim.
Her yıl 28 Mayıs günü kutlanan 'Dünya Oyun Oynama Günü'ne denk gelmeliydi bu yazı..olsun..öyleyse oyun oynama YILINIZ kutlu olsun! :)Deliye hergün bayram! Çocuğa her gün oyun!
Çocuk Kütüphanesi Gezisi Notları
Bugün Ümraniye Ahmet Süheyl Ünver Halk Kütüphanesi'ndeydik.
Üç anne ve ikisi 4, biri 5 yaşında üç çocukla Haldun Alagaş Spor Salonu içindeki kütüphaneye giderken beklentilerimiz son derece sınırlıydı. Hep söylerim zaten kendime beklentini düşük tut, bırak birşeyler seni saşırtsın diye. Sürpriz seven bencileyin bu sefer de öyle yapmıştı ve karşılaştığı manzaradan çok memnun kaldı.
Kütüphanenin bulunduğu alt kata indiğimizde ilk puan karşılamadan geldi! Adımını atmakta kararsız minik arkadaşlarımızdan biri hediyeyle ve güler yüzle içeri davet edildi. Hemen sonra, kütüphanenin çocuklar için özel bir bölümü olduğunu ögrendik.
Sevinçle o bölüme doğru giderken sağda kayıt işlemleriyle görevli güler yüzlü kütüphane calışanıyla selamlaştık. Hemen kimlikler çıktı er meydanına, fotoğrafları çıkarırken webcam olduğu bilgisini verdi kütüphaneci. Anlayacağınız fotoğrafa bile gerek yokmuş meğer! Kimliğinizle birlikte hemen koşun bence, koşun koşun, çok ciddiyim. Çünkü dadanmaya karar verdim ben bu harika çocuk kitapları arşivine. Sonra bu nobetçi anneden şikayetçi olmayin, neme lazım :) Ha bir de çocuğunuzun kimliğiyle üye olmak, kendi kimliğinizle üyeliğinizde alabileceğiniz artı beş kitap için stratejik önemde olabilir.
İlk günün ganimetleri, hep elimize geçip de bir türlü okuyamadığımız, hiç görmeyip o anda tanıştığımız ve yazarıyla tanışıklıktan sebep fena halde merak duyduklarımızdan mürekkep beş adet güzel kitap oldu. :)
 |
| Takipçilerimizden sevgili arkadaşım Hilal, usul usul ancak heyecanlı okumalar yaparken :) |
Değnek Adam, Yüksek Tansiyonlu Çınar Ağacı, Kirpi ile Kestane, Borulardaki Ayı ve aslında kendisinden önce tablet uygulaması Pettson's İnventions ile tanıştığımız İsveç'li yazar ve illüstrator Sven Nordqvis'in Tilki Avı ! Bu sonuncusu Hazine Sandığı'nın en nadide parçası oldu bizim için! Aaaa! "Anne invenşıns amcanın kitabııı! "nidalarının her seferinde tazelenmesiyle birkaç kere okundu bu akşam.
Yani tam da bu kitapları bulabileceğiniz bir adres, tabii ayın sonunda :)
Tam 30 gün süreyle okuyabileceğimiz yeni beş kitap! Daha ne olsun! Laa lalla lallallaa lalalla lallallaaa!
Şirinler jenerik müziği iç seste akmaya devam ederken..evet, nerede kalmıştım?
Şurada!
Kütüphanede hoşça geçirdiğimiz yarım saatin ardından kitap okunurken yüksek ses ve efektlere alışkın minik kitap kurtlarından ikisi durumu protesto etmek için yerdeki yapboz halıyı sökmenin iyi bir fikir olacağına karar verdi. Neyseki bir süre sonra bunu yapmaktan vazgeçtiler ancak söylediklerimiz tesir ettiğinden değil tabii, Garfield'in sevgili arkadaşı Odie gibi okuma odasında kosarak daireler çizmenin daha eğlenceli olacağına karar vermişlerdi maalesef :)
Çok geçmeden ilk ve son uyarımızı aldık nazik kütüphane görevlisinden. Mesele içerde çalışmakta olan evin büyük çocuklarının küçük kardeşlerinin gürültüsünden rahatsız olmalarından ibaretti.
Hep birlikte, seçip bir kısmını da okuduğumuz kitaplarımızı ödünç alma bölümüne götürdük, kayıtları alındı ve ayrıldık. Dışarı çıktığımızda aramızdan erken ayrılan minik kitap kurtlarımızdan birini annesiyle masa tenisi oynarken bulduk.
Tam onlara katılmıştık ki kütüphane görevlisi elinde üç küçük hediyeyle daha çıkageldi! :) bkz.altta biryerdeki resim.
Neden sonra minikler acıkınca üst kattaki mini kafeteryaya çıkmayı akıl ettik. Çok şeye az ücret ödemenin keyfiyle çaylarımızı yudumlarken, gece gece hazırladığım börekleri de masaya yayıverdik. Evet, evet yaptık. Dedim ya küçük kardeş, büyük kardeş, aile.. artık nasıl rahatsak :)
Kütüphaneler Müdürlüğü'ne nacizane önerilerimiz;
1. Çocuk Bölümleri ses yalıtımlı yapılsın, verelim coşkuyu!
2. Yakalara birer rozet fena olmazdı.
3. İyice yüzsüzlüğe vurarak, popüler masal kahramanlarıyla bezeli kütüphane kimlik kartları çocuklar için harika bir hediye olurdu doğrusu.
Eeee..hediye fikri sizindi, şikayet etmeyin bence :))
Dipteki mahçup edalı not:
Kütüphane buluşması için haberdar edilmeyi bekleyen sevgili facebook ve instagram takipcilerimiz (onlar kendilerini bilirler) ne olur kusura bakmayın. Neyle karşılaşacağımızı bilemediğimden önce keşif yaparak "Çocuk Kitabı Okuyan Büyükler" zirvesi için uygun noktayı belirlememiz gerektiğini düşündüm. Ama olur da o bilinmeze birlikte yelken açasınız varsa olabileceklerden sorumlu değilim :)
 |
| Hediye gemi kumbaracıklar günün sonunda her türlü oyun için çok amaçlı bir multi-oyuncağa dönüştü. :) Fotoğraftaki çantaya gelince, arkadaki oyuncak karmaşasını kamufle etmek amacıyla orada kendisi. |
