Baba Ibo'nun sürekli açık ağzında yuva yapan uyanık kuş 'İsmayil',mantar catılı, balık pencereli evlerle, suyun içinde masalsı bir küçük köyde geçiyor masal.
Ibo'nun geniş vucudu nasıl kocaman bir oyun alanıysa, çınar ağacının kovuğu da onlar için aynı!
Tüm köy çınar ağacının vücudunda var olan yaşamı paylaşırken köyün imamı bile çınarın tepesinden çağırıyor namaza! :)
... o ana dek!
Peki koskoca çınar kesilip gittiğine göre şimdi ne olacak?
Yine sihirli hayal gücü, incelikli ve harikulade resimlemesiyle bir Behiç Ak eseri, "Yüksek Tansiyonlu Çınar Ağacı".
Ancak minik okurun ve dahî sözcükler üzerinde fazlaca hassas annesinin bazı itirazları var.
Mesela o çocuk, berikine "Salak!" ya da "Şapşal!" diye bağıracağına, "şaşkın!" ya da "akıllım!" deyiverseydi ya! Hem daha az kırıcı olurdu hem de daha nazik.. Öyle değil mi ya?
Çınar ağacının ve küçük kızın babasının bağlı olduğu o aynı kökten serpilen bu masalda en dokunaklı olanı yetişkinlerden hiçbirinin bir ağacın nasıl yetiştirileceğini bilemedikleri kısım belki de.
Var etmekten çok yok etmeyi, tabiatı tüketmeyi, üretmek yerine, biteviye harcamayı tercih ettiğimiz viranemizde ; bir ağacın mimarlar tarafından yapılmadığını, nasıl emek ve sabır gerektirdiğini hatırlamak ve hatırlatmak ne kadar da değerli!
Tabiatla bağları incelmiş yeni nesillerin ebeveynleri olarak bu masal onlardan çok bize mi sesleniyor ne?
Yüksek Tansiyonlu Çınar Ağacı
Yazan ve resimleyen: Behiç Ak
Günışığı Kitaplığı
5+
0 yorum:
Yorum Gönder