Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ücretsiz indirin, çıktı alın ve yapıştırın!
Evimizin Bayramlıkları 2016
Bu yıl hastalıklarla ve türlü çeşit başka meşgaleyle girdim Ramazan'a. Sizlerle paylaşmayı çok arzu ettiğim bu tasarımları tamamlamak ve...
Popüler
Ah,Tonton!
Hani bir oyuncak ayı imgesi vardır. Gece lambasının ışığı yumuşacık tüylerinde kadifemsi bir yansıma bırakırken bir çocuğun kolları arasında onu kucaklayan..
Bu sinema mizanseni her çocuğun uyurken bir ayıya sarılması gerektiği hissini bırakmış olmalı ki geride oğlumun oyuncak ayılara degil de arabalarına, dinazorlarına ve hatta yeni ayakkabısına falan sarılarak uyuması hep biraz enteresan gelmiştir bana. Çokça da eğlenceli tabii.. Neden yumuşacık , pofuduk bir oyuncağına sarılmıyor ki ? Panda? Fil? Tavşan? Yani hiç biri değilse de ayakkabı ya da her yerinde dikenleri, sivri dişleri olan dinazorlar mı sarılıp uyumaya değer? :)
Meğer tüm bunlar henüz Tonton'la tanışmadığımızdanmış!
Tombik ayı serisini edinmesek de okuyup pek sevmiştik.
Tonton'u da pek bir sevdik.
"Büyük bir ayı bile yeni okulunda kendini küçük hissedebilir"
Ya da fazlaca yabancı ve yalnız..
Tonton gülümsemek ve merhaba demek istemişti..
Tonton oturmak istemişti..
Tonton arkadaş edinmek istemişti..
Tonton sadece korkunç tüylü bir boz ayı olmaktan yorulmuştu.
Neyse ki Kötü Fareler Çetesi de onu çoook korkunç buldu!
Tonton'un oturduğunda kapladığı yerin bir önemi kalmamıştı çünkü kahverengi yumuşak kürkünde herkes için bolca yer vardı.
Hikayenin sonunda kurabiyem "Anneciğim sen de benim korkunç büyük boz ayımsın. Sana sımsıkı sarılacağım" deyip kucağıma gömüldüğünde kahkahalarımı salıverdim korkunç sivri dişlerimin arasından!
Sıcacık, harika bir hikaye Ah, Tonton.. Serinin devamını da ilk fırsatta sizlerle paylaşacağım. Ya da..iyisi mi Ah, Tonton'la başlayın siz, nasılsa onu çok seveceksiniz :)
Bu sinema mizanseni her çocuğun uyurken bir ayıya sarılması gerektiği hissini bırakmış olmalı ki geride oğlumun oyuncak ayılara degil de arabalarına, dinazorlarına ve hatta yeni ayakkabısına falan sarılarak uyuması hep biraz enteresan gelmiştir bana. Çokça da eğlenceli tabii.. Neden yumuşacık , pofuduk bir oyuncağına sarılmıyor ki ? Panda? Fil? Tavşan? Yani hiç biri değilse de ayakkabı ya da her yerinde dikenleri, sivri dişleri olan dinazorlar mı sarılıp uyumaya değer? :)
Meğer tüm bunlar henüz Tonton'la tanışmadığımızdanmış!
Tombik ayı serisini edinmesek de okuyup pek sevmiştik.
Tonton'u da pek bir sevdik.
"Büyük bir ayı bile yeni okulunda kendini küçük hissedebilir"
Ya da fazlaca yabancı ve yalnız..
Tonton gülümsemek ve merhaba demek istemişti..
Tonton oturmak istemişti..
Tonton arkadaş edinmek istemişti..
Tonton sadece korkunç tüylü bir boz ayı olmaktan yorulmuştu.
Neyse ki Kötü Fareler Çetesi de onu çoook korkunç buldu!
Tonton'un oturduğunda kapladığı yerin bir önemi kalmamıştı çünkü kahverengi yumuşak kürkünde herkes için bolca yer vardı.
Hikayenin sonunda kurabiyem "Anneciğim sen de benim korkunç büyük boz ayımsın. Sana sımsıkı sarılacağım" deyip kucağıma gömüldüğünde kahkahalarımı salıverdim korkunç sivri dişlerimin arasından!
Sıcacık, harika bir hikaye Ah, Tonton.. Serinin devamını da ilk fırsatta sizlerle paylaşacağım. Ya da..iyisi mi Ah, Tonton'la başlayın siz, nasılsa onu çok seveceksiniz :)
Hiç Hata Yapmayan Kız
Betül'le ortak bir arkadaşımız tanıştırdı bizi.. birdolapkitap.com.
O sıralar..
Canımız çok sıkkındı.
Acımasızca ve çok erken başlayan rekabetçi ortamdan muzdariptik.
Farklılıklara değer verilmemesinden..
Standart olmaya atfedilen inanılmaz saçma önemden. 'Uyum' icin ve 'normal' kabul edilmek için ortalama olmak gerektiğinin dayatılmasından .
Oyun oynamak istiyorduk biz doya doya.
Endişelenmeden ve güdülenmeden keşfetmek,
Deneyimleyerek ögrenmek,
Her çocuk gibi hata yapma özgürlüğüyle bolca hata yapmanın tadını çıkararak..
Ama biz büyüdükçe bu dünyanın tüm bunlar için çok acelesi olduğunu farkettik..
İçimizdeki derin hayal kırıklığını gidermenin yollarını aradık, çevremizi kuşatan dünya algısının tersine özgün ve özgür olmanın..
Kimsenin bunun için vakti yoktu ama!
Dünyanın dönüşü bizim büyümemizi bekleyemeyecek kadar hızlıydı.
Mesajlar hızlıydı.
Dikkat eksikliği vardı yetişkinlerde..Birkaç saniye içinde ilgilerini çekmeyi başaramazsak hemen başka bir çok acele ve önemli işe dönüyorlardı.
Söyledim ya, dünya çok hızlı dönüyordu. Kimse büyümemizi beklemek istemiyordu.
Annem tavukları hızlı büyütmek için iğne yaptıklarını söyledi, hiç anlam veremedim.
Korkarım ki yakında tavuklara yaptıkları gibi bizi de iğnelerle büyütmeyi deneyecekler..
Ben iğnelerle ya da iğneli sözlerle büyümek istemiyorum.
Ben bir çocuğum ve hatalar yapmak istiyorum, dünyanın başını döndürecek hatalar
Bu dünyayı külliyen değiştirecek hata(!)lar
Ben çocuğum ve bu dünya bir atlıkarınca!
Neyse ki Betül'ü tanımışım. Siz onu 'Hiç Hata Yapmayan Kız' olarak tanıyorsunuz ama sıkı durun!
Aslında o Betül..sadece Betül!
'Hiç Hata Yapmayan Kız' - Mark Pett, Garry Rubinstein / 1001 Çiçek Kitaplar
5+
Birdolapkitap tanıtımını okumak isterseniz buradan
O sıralar..
Canımız çok sıkkındı.
Acımasızca ve çok erken başlayan rekabetçi ortamdan muzdariptik.
Farklılıklara değer verilmemesinden..
Standart olmaya atfedilen inanılmaz saçma önemden. 'Uyum' icin ve 'normal' kabul edilmek için ortalama olmak gerektiğinin dayatılmasından .
Oyun oynamak istiyorduk biz doya doya.
Endişelenmeden ve güdülenmeden keşfetmek,
Deneyimleyerek ögrenmek,
Her çocuk gibi hata yapma özgürlüğüyle bolca hata yapmanın tadını çıkararak..
Ama biz büyüdükçe bu dünyanın tüm bunlar için çok acelesi olduğunu farkettik..
İçimizdeki derin hayal kırıklığını gidermenin yollarını aradık, çevremizi kuşatan dünya algısının tersine özgün ve özgür olmanın..
Kimsenin bunun için vakti yoktu ama!
Dünyanın dönüşü bizim büyümemizi bekleyemeyecek kadar hızlıydı.
Mesajlar hızlıydı.
Dikkat eksikliği vardı yetişkinlerde..Birkaç saniye içinde ilgilerini çekmeyi başaramazsak hemen başka bir çok acele ve önemli işe dönüyorlardı.
Söyledim ya, dünya çok hızlı dönüyordu. Kimse büyümemizi beklemek istemiyordu.
Annem tavukları hızlı büyütmek için iğne yaptıklarını söyledi, hiç anlam veremedim.
Korkarım ki yakında tavuklara yaptıkları gibi bizi de iğnelerle büyütmeyi deneyecekler..
Ben iğnelerle ya da iğneli sözlerle büyümek istemiyorum.
Ben bir çocuğum ve hatalar yapmak istiyorum, dünyanın başını döndürecek hatalar
Bu dünyayı külliyen değiştirecek hata(!)lar
Ben çocuğum ve bu dünya bir atlıkarınca!
Neyse ki Betül'ü tanımışım. Siz onu 'Hiç Hata Yapmayan Kız' olarak tanıyorsunuz ama sıkı durun!
Aslında o Betül..sadece Betül!
'Hiç Hata Yapmayan Kız' - Mark Pett, Garry Rubinstein / 1001 Çiçek Kitaplar
5+
Birdolapkitap tanıtımını okumak isterseniz buradan
Papatya ve Kurtlar
Isveçli yazar, illüstratör ve tasarımcı Pija Lindenbaum'un 'Papatya ve Kurtlar' kitabından bahsetmek istiyorum sizlere. Öte yandan kitaplığımızın en güzel kitaplarından birini bunca zamandır kendime sakladığım için derin bir mahcubiyet içindeyim.
Lindenbaum'u tanımıyorum ancak tanısam çok severdim herhalde!
Aynı masallarla oynar, oyuncaklarımı paylaşır, planlar yapar, tüm dünya yüzeyini kaplayan ipeksi düşler alemi perdesinde rengarenk milyonlarca hayal balonu uçururdum.
Tekrar çocuk olsam.. en sevdiğim çocukluk arkadaşlarımdan biri olurdu Pija..
Gerçi...birkaç önemsiz yaş farkımız var ama ..
Papatya, orjinal ismiyle Bridget tam da çocukken olduğum kız.
Kurduğu hayallere inanan, cesur (aksini söyleyenlere kulak asmayın siz), dost canlısı ve maceracı!
Tamam ..
Belki Papatya'dan daha fazla risk almış olabilirim ancak benzersiz deneyimlerle birlikte bir kedi gibi yedi canlı olabileceğime dair fikirlere de sebep olmuştum.
Neyse ki hala buradayım değil mi?
Hem kim küçükken uçmaya çalışmamıştır ki?! Ben demeyin, o kadar akılsız olmasın bu küçük kız.
Papatya yuvadan arkadaşları ve ögretmenleriyle çıktığı gezide o kadar geride kalmasaydı..
Atlamaktan, ıslanmaktan, yaralanmaktan bu denli korkmasaydı ' işte tam da böyle bir kız' olmasaydı;
Aslında onun böyle bir kız olduğunu bilemeyecekti okur.
Orman, kurtlar, çam kozalakları, ortadan kaybolan arkadaşlar ve öğretmenler, tepesinden atlanamayan kulübe, korkunç ağaçlar, keskin diş gıcırtıları, ağaçların arasındaki küçük sarı lambalar, hırıltılı, saçaklı ve yabancılardan hoşlanmayan bir grup pasaklı kurt :)
Ya da bunlar birer imge oluversin ve hikayeye şöyle bakalım..
ilk kez ailesinden ayrılmış bir kız çocuğu,yuvanın bahçesinde tepesinden atlarsa düşebileceği söylenen kulübeye çıkmayı reddetmiş, söz verdikleri gibi ailesinin saat 4'te onu almasını beklemektedir.
Bu arada da her türlü sosyalleşme girişimini güven duyduğu ortama kavuşana kadar reddetmektedir.
Zaman geçtikçe arkadaş edinme isteği duyar ancak 'Burası bizim orm...' olmadı, şöyle olacak ' burası bizim yuvamız git buradan' diyen bir grup hırçın çocuk tarafından uzaklaştırılır.
İşte o zaman aslında Papatya'nın nasıl bir kız olabileceğini öğreniriz. Kulübenin tepesinden atlamak mı? Çocuk oyuncağı! Papatya kızgın kurtl..yani cocuklarla arkadaş olabilecek kadar cesur bir kız!
Hala edinemediğimiz Papatya ve Geyik Kardeşler'i de en kısa zamanda bahsetmek üzere burada anmış olalım :)
Lindenbaum'u tanımıyorum ancak tanısam çok severdim herhalde!
Aynı masallarla oynar, oyuncaklarımı paylaşır, planlar yapar, tüm dünya yüzeyini kaplayan ipeksi düşler alemi perdesinde rengarenk milyonlarca hayal balonu uçururdum.
Tekrar çocuk olsam.. en sevdiğim çocukluk arkadaşlarımdan biri olurdu Pija..
Gerçi...birkaç önemsiz yaş farkımız var ama ..
Papatya, orjinal ismiyle Bridget tam da çocukken olduğum kız.
Kurduğu hayallere inanan, cesur (aksini söyleyenlere kulak asmayın siz), dost canlısı ve maceracı!
Tamam ..
Belki Papatya'dan daha fazla risk almış olabilirim ancak benzersiz deneyimlerle birlikte bir kedi gibi yedi canlı olabileceğime dair fikirlere de sebep olmuştum.
Neyse ki hala buradayım değil mi?
Hem kim küçükken uçmaya çalışmamıştır ki?! Ben demeyin, o kadar akılsız olmasın bu küçük kız.
Papatya yuvadan arkadaşları ve ögretmenleriyle çıktığı gezide o kadar geride kalmasaydı..
Atlamaktan, ıslanmaktan, yaralanmaktan bu denli korkmasaydı ' işte tam da böyle bir kız' olmasaydı;
Aslında onun böyle bir kız olduğunu bilemeyecekti okur.
Orman, kurtlar, çam kozalakları, ortadan kaybolan arkadaşlar ve öğretmenler, tepesinden atlanamayan kulübe, korkunç ağaçlar, keskin diş gıcırtıları, ağaçların arasındaki küçük sarı lambalar, hırıltılı, saçaklı ve yabancılardan hoşlanmayan bir grup pasaklı kurt :)
Ya da bunlar birer imge oluversin ve hikayeye şöyle bakalım..
ilk kez ailesinden ayrılmış bir kız çocuğu,yuvanın bahçesinde tepesinden atlarsa düşebileceği söylenen kulübeye çıkmayı reddetmiş, söz verdikleri gibi ailesinin saat 4'te onu almasını beklemektedir.
Bu arada da her türlü sosyalleşme girişimini güven duyduğu ortama kavuşana kadar reddetmektedir.
Zaman geçtikçe arkadaş edinme isteği duyar ancak 'Burası bizim orm...' olmadı, şöyle olacak ' burası bizim yuvamız git buradan' diyen bir grup hırçın çocuk tarafından uzaklaştırılır.
İşte o zaman aslında Papatya'nın nasıl bir kız olabileceğini öğreniriz. Kulübenin tepesinden atlamak mı? Çocuk oyuncağı! Papatya kızgın kurtl..yani cocuklarla arkadaş olabilecek kadar cesur bir kız!
Hala edinemediğimiz Papatya ve Geyik Kardeşler'i de en kısa zamanda bahsetmek üzere burada anmış olalım :)
