Öğretmenler Günü Kutlu Olsun

Ailede birden fazla öğretmen olunca her yıl bugün, bir bayram sabahına uyanır gibi hissediyorum. Erkenden ariyorum babamı, bazen de toplaşıp görmeye gidiyoruz ama bu yıl memlekete taşındıklarından bayramlar buruk ve sessiz artık..
Sonra.. ablamı arıyorum, facebook icad oldu olalı arkadaşlarımı telefonla tebrik etmektense burada tasarrufta bulunmak kolay geliyor :) suçluyum, hükmü neyse kabulüm.

Ama bu sabah farklı uyandım. Önce annemi hatırladım, sonra ablamı..anne yarısı oldu ablam bana bir ömür. İlk öğretmenlerim onlar oldu. Annem ve babamla konustum, memleket kokusu aldım. Annem saşırdı ve gülmeye başladı sonra da yanındaki babama calım atarak " ilk öğretmeniniz anneniz elbette! " dedi. Karşılıklı tebrikler falan.. babamın arkadan sesi geliyor, gülerek birşeyler söylüyor. Rol çaldık resmen :)

Cocukluğumun cok büyük kısmı öğretmenliğin başka mesleklerden nasıl farklı olduğunu, nasıl da meslekten fazlası olduğunu müşahede ederek geçti.

Babam idealist bir egitimciydi, idareciydi ve hafta sonları bile okulda olurdu. Sabahları bazen kilometrelerce yol yürür okula ziyaretine giderdim. Boş koridorda tekerlekli, şu dönen koltuklara biner, öğretmen çocuklarıyla birbirimizi kaygan kalebodur üzerinde tura çıkarırdık.

Sonraları öğretmenim olacak amca ve teyzelerle o günlerde tanışmıştım.
Babamın masasına oturur, daktilosunda yazma denemeleri yapar, kalemine mürekkep dolduruşunu, ağır ağır ve titizlikle birşeyler kaleme alışını seyrederdim.

Masasının üzerinde isminin yazılı olduğu o şeyi oyunlarıma alet eder, kendime ögretmen rolü biçerek eglenirdim.
Annem her sabah ve her aksam çamaşır yıkar, babamın kar gibi mendilleri, gömlekleri, pantolonları her daim ütülü ve muntazam dolabına asılı olurdu.
O gömlekleri ütülemek oyle her babayiğitin harcı degildi. Hele pantolonlar! Bu göreve terfi edecek donanıma erismem yıllarımı aldı :)

Babam emekli olduktan sonra bile çalıştı uzun yıllar, ömrünü geçirdiği yoldan başkası ona yabancıydı. Ne zaman ki sağlığı elvermedi hayat onu emekli etti. En büyük keyfi kitapları ve sohbet edeceği dostları şimdi..

Bir öğretmeni öğretmekten alıkoymak, gayesini, varlığını unutturmak en büyük ezadır gibi geliyor bana..
Hani varsa öğretmen dostlarinız, aile büyükleriniz..dinleyin onları.. tekrar tekrar anlatsalar da dinleyin..bildiğinizi sandıklarınızdan fazlası gizli onlarda.. çok fazlası!

Iyi ki varsinız vesselam. Öğretmenler gününüz kutlu olsun 💓💓💓💓